Το Heritage Daily ανακοίνωσε το Top 10 των αρχαιολογικών ανακαλύψεων για την φετινή χρονιά.
Η συλλογή των αρχαίων χάλκινων αγαλμάτων που βρέθηκε στην Τοσκάνη
Μια περίτεχνη συλλογή αγαλμάτων από την Ετρουσκική-Ρωμαϊκή μεταβατική περίοδο ανακαλύφθηκε σε ένα αρχαίο λουτρό στην Τοσκάνη. Οι αρχαιολόγοι από το Universita per Stranieri di Siena, ανέσκαβαν ένα δίκτυο λουτρών στο San Casciano dei Bagni, κοντά στη Σιένα, όταν ανακάλυψαν τα αγάλματα που διατηρήθηκαν σε στρώματα λάσπης κάτω από πισίνες με ιαματικό νερό.
Βρέθηκε το ναυάγιο Endurance του Sir Ernest Shackleton
Μια ερευνητική ομάδα από το Endurance22 ανακοίνωσε την ανακάλυψη του Endurance του Sir Ernest Shackleton, στα ανοικτά των ακτών της Ανταρκτικής. Το Endurance ήταν ένα ένα ξύλινο πλοίο σχεδόν 45 μέτρων, με τρία κατάρτια, που στάλθηκε για να κάνει την πρώτη χερσαία διάβαση της ηπείρου της Ανταρκτικής. Το πλοίο κάθεται όρθιο στο βυθό και είναι σε μεγάλο βαθμό άθικτο.
Το παλαιότερο κείμενο γραμμένο στη βασκική γλώσσα βρέθκε στο Χέρι του Ιρουλέγκι
Το Χέρι του Ιρουλέγκι αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2021 κατά τη διάρκεια ανασκαφών κοντά στην Παμπλόνα της Ισπανίας. Οι ειδικοί προτείνουν ότι το χέρι δημιουργήθηκε από τους Vascones, μια προ-ρωμαϊκή φυλή που πίστευαν ότι δεν είχε γραπτή γλώσσα. Μια νέα μελέτη για το τεχνούργημα εντόπισε πέντε βασκωνικές λέξεις σε 40 χαρακτήρες, το παλαιότερο κείμενο στη βασκική γλώσσα, γραμμένο σε ιβηρική γραφή.
Χιλιάδες αντικείμενα των Αζτέκων που δόθηκαν ως προσφορές στους θεούς βρέθηκαν στον Ναό Mayor
Οι αρχαιολόγοι από το Instituto Nacional de Antropología Historia (INAH), διεξήγαγαν ανασκαφές στους πρόποδες του ναού, όπου ανακάλυψαν τελετουργικές αποθέσεις που περιείχαν πάνω από 2.500 ξύλινα αντικείμενα. Τα ευρήματα αποτελούνται από μάσκες, σκήπτρα, θώρακες, βελάκια, ειδώλια, εκτοξευτές βελών, σκουλαρίκια, αγγεία και πολυάριθμες ξύλινες προσφορές που οι ιερείς κατέθεσαν για να αφιερώσουν την τοποθεσία στους θεούς των Αζτέκων.
Η προέλευση της 30.000 ετών Αφροδίτης του Willendo
Ο ανθρωπολόγος Gerhard Weber από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης χρησιμοποίησε τομογραφία μικροϋπολογιστή για να αναλύσει την θεά Αφροδίτη σε ανάλυση έως και 11,5 μικρομέτρων. Μαζί με τους Alexander Lukeneder και Mathias Harzhauser από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Βιέννη, η ομάδα προμηθεύτηκε συγκριτικά δείγματα από την Αυστρία και την Ευρώπη για σύγκριση, ώστε να προσδιορίσει γεωλογικά την προέλευση του ειδωλίου.
Η παλαιότερη γνωστή αφηγηματική σκηνή 11.000 ετών
Μια ομάδα αρχαιολόγων εκτιμά ότι αυτή μπορεί να είναι η αρχαιότερη γνωστή αφηγηματική σκηνή, σκαλισμένη σε ένα παγκάκι 11.000 ετών της νεολιθικής εποχής στο Sayburç της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Η ανακάλυψη, που δημοσιεύθηκε από τον Δρ Özdoğan στο περιοδικό Antiquity, έγινε κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο Sayburç που ξεκίνησαν το 2021.
Ταφικό κτήριο και νέα πορτρέτα Φαγιούμ ανακαλύφθηκαν στην Αίγυπτο
Οι αρχαιολόγοι που ανασκάπτουν στον αρχαιολογικό χώρο Garza στην πόλη Φαγιούμ της Αιγύπτου, ανακάλυψαν ένα μεγάλο ταφικό κτήριο και πορτρέτα Φαγιούμ από την Πτολεμαϊκή και τη Ρωμαϊκή περίοδο. Αυτή είναι η πρώτη ανακάλυψη πορτρέτων Foyoum μετά τις ανασκαφές του Βρετανού αρχαιολόγου, Flinders Petrie, κατά τη διάρκεια ανασκαφών στη Hawara το 1887 και 1910–11, και τις ανασκαφές του Γερμανού αρχαιολόγου, Von Kaufmann, ο οποίος ανακάλυψε τον λεγόμενο «Τάφο της Aline».
Η «αρχαιότερη γραπτή πρόταση» πάνω σε μια χτένα για ψείρες
Οι αρχαιολόγοι εντόπισαν μια ολόκληρη πρόταση στην αρχαία γλώσσα των Χαναναίων, χαραγμένη σε μια χτένα από ελεφαντόδοντο που χρονολογείται στο 1700 π.Χ. Στη χτένα υπάρχουν 17 γράμματα σε αρχαϊκή μορφή από το πρώτο στάδιο της εφεύρεσης της αλφαβητικής γραφής.
Το μεσαιωνικό περιδέραιο που είναι το «πλουσιότερο του είδους του που έχει αποκαλυφθεί ποτέ στη Βρετανία»
Αρχαιολόγοι από το MOLA (Museum of London Archaeology) ανακάλυψαν ένα περίτεχνο περιδέραιο από χρυσό και πολύτιμους λίθους 1300 ετών κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο Northamptonshire της Αγγλίας. Το περιδέραιο, που περιγράφεται ως μεύρημα «ζωής», έχει 30 μενταγιόν και χάντρες από ρωμαϊκά νομίσματα, χρυσό, λυχνίτες, γυαλί και ημιπολύτιμους λίθους. Ένα ορθογώνιο μενταγιόν με μοτίβο σταυρού σχηματίζει το κεντρικό κομμάτι του περιδέραιου και είναι ένθετο με κόκκινους λυχνίτες σε χρυσό.
Χαμένοι ναοί, βουδιστικές κατασκευές και σπήλαια αποκαλύπτουν στο δασικό πάρκο Bandhavgarh
Η Αρχαιολογική Έρευνα της Ινδίας (ASI) ανακάλυψε χαμένους ναούς, βουδιστικές κατασκευές και σπηλιές στο δασικό καταφύγιο Bandhavgarh, που βρίσκεται στην περιοχή Umaria της Madhya Pradesh, στην Ινδία. Έχουν τεκμηριωθεί 26 σπήλαια που χρονολογούνται από τον 2ο αιώνα π.Χ. έως τον 5ο αιώνα μ.Χ., 26 ναοί, 2 μοναστήρια, 2 αναθηματικές στήλες και 46 γλυπτά.
Το 1968 έγινε δυνατό να αποκτήσουν την ιθαγένειά όσοι γεννήθηκαν πριν την έναρξη του Κώδικα Ιθαγένειας.
Ανιθαγενείς έως το 1995
Εδώ πρέπει να πούμε ότι το κυρίαρχο νομικό ζήτημα σε εθνικό επίπεδο, μέχρι τη δεκαετία του 1950, ήταν η αναγνώριση των Ρομά ως Ελλήνων πολιτών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι το 1955, που εκδόθηκε το σχετικό νομοθετικό διάταγμα (Ν.Δ. 3370/55), το οποίο δημιούργησε το στοιχειώδες θεσμικό πλαίσιο για την αναγνώρισή τους ως γηγενείς πολίτες της χώρας και άρα, ως εν δυνάμει δικαιούχους βασικών και θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων (σ.σ.τα οποια σημερα ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ) , οι Ρομά θεωρούνταν ανιθαγενείς και έφεραν ειδικό δελτίο ταυτότητας του Τμήματος Αλλοδαπών, το οποίο ανανέωναν κάθε 2 χρόνια.
Επί δικτατορίας το 1968, με τον Α.Ν. 481, έγινε δυνατό να αποκτήσουν αναδρομικά την ιθαγένειά τους και αυτοί που γεννήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του Κώδικα Ιθαγένειας.
Επειδή όμως ούτε αυτή η νομοθετική ρύθμιση κατόρθωσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανιθαγένειας σημαντικού αριθμού Ρομά, εκδόθηκαν δύο Γενικές Διαταγές της Διεύθυνσης Ιθαγένειας του υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, η υπ’ αρ. 69468/212/20.10.1978 “Τακτοποίηση από απόψεως ιθαγενείας των διαβιούντων στη χώρα μας αθιγγάνων” και η υπ’ αρ. 16701/51/12.3.1979 “Περί της εγγραφής των αδήλωτων αθιγγάνων”. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα, ένας αριθμός Ελλήνων τσιγγάνων δε διαθέτει κανένα τεκμήριο ιθαγένειας και διαβιούν στη χώρα σε καθεστώς αντίστοιχο με εκείνο των αλλοδαπών.
Η πρώτη απόπειρα συγκρότησης ενός συνεκτικού πλαισίου πολιτικής υποστήριξης για την κοινωνική ένταξη των Ρομά παρατηρείται στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όπου για πρώτη φορά στην Ελλάδα υπήρξε μια έντονη κινητικότητα, γύρω από την απαίτηση να αναληφθούν πρωτοβουλίες και να σχεδιαστούν μακροχρόνιες και βιώσιμες πολιτικές, για την υποστήριξη της κοινωνικής ένταξης των Ρομά.
Στο πλαίσιο αυτό, αναπτύχθηκε η κοινωνία των πολιτών των Ρομά, μέσω της ίδρυσης, συλλόγων, σωματείων και ΜΚΟ για την υποστήριξή τους.
Παράλληλα, το 1995, με πρωτοβουλία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ιδρύθηκε το “Πανελλαδικό Διαδημοτικό Δίκτυο για την υποστήριξη των “Ελλήνων” Τσιγγάνων” ‐ Δίκτυο ΡΟΜ, αποτελούμενο από το σύνολο των Δήμων, στην επικράτεια των οποίων διαβιούν Έλληνες Ρομά.
Επιπρόσθετα, την ίδια εποχή πραγματοποιήθηκε η ένωση της πανσπερμίας των Συλλόγων των Ρομά, μέσω της σύστασης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων “Ελλήνων” Ρομά (ΠΟΣΕΡ).
Παρεμβάσεις και μέτρα
Η ανάγκη συντονισμού των παρεμβάσεων και των μέτρων, που σχετίζονταν με τους Ρομά, οδήγησε στη σύσταση “Διυπουργικής Συντονιστικής Επιτροπής” το 2002, για τον σχεδιασμό, την εφαρμογή και την παρακολούθηση της Εθνικής Πολιτικής που θα αφορούσε τους “Έλληνες” Ρομά. Στη Συντονιστική Επιτροπή, με επικεφαλής το υπουργείο Εσωτερικών, συμμετείχαν παράλληλα και τα υπουργεία Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Υγείας, Εργασίας και Παιδείας.
Παρ’ όλα αυτά, τα αποτελέσματά της προσπάθειας αυτής, που διέτρεξε όλη τη δεκαετία του ’90 ως την αρχή της δεκαετίας του 2000, δεν ήταν τα αναμενόμενα και ασκήθηκε έντονη κριτική στον ρόλο της επιτροπής, η οποία επικεντρώθηκε στην απουσία επιχειρησιακού σχεδιασμού, τόσο στη διατύπωση των προτεραιοτήτων της Εθνικής Πολιτικής, όσο και στη διασφάλιση των βιώσιμων μηχανισμών υλοποίησης και ελέγχου, καθώς και στην εξασφάλιση των πόρων για την εφαρμογή του.
Το 2001 υιοθετήθηκε το “Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Δράσης (ΟΠΔ) για την Κοινωνική Ένταξη των “Ελλήνων” Τσιγγάνων 2001‐2008”, ως μια δεύτερη απόπειρα συγκρότησης εθνικής πολιτικής για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των Ελλήνων Ρομά και ως συνέχεια του Εθνικού Πλαισίου του 1996, υπό την ευθύνη του υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης & Αποκέντρωσης.
Παράλληλα, συστάθηκε η Κεντρική Επιτροπή Παρακολούθησης του Προγράμματος, που αποτελούταν από εκπροσώπους των συναρμόδιων υπουργείων, του Γραφείου Ποιότητας Ζωής του Πρωθυπουργού, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας και της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας.
Το ΟΠΔ εντάχθηκε στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την κοινωνική ένταξη των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. Σκοπός του ΟΠΔ ήταν η εφαρμογή μιας εθνικής πολιτικής μέσα από την υλοποίηση παρεμβάσεων οι οποίες θα συντονίζονταν από τα συναρμόδια υπουργεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και οι οποίες θα στόχευαν στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, την προαγωγή της κοινωνικής δικαιοσύνης και την κοινωνική ένταξη των “Ελλήνων” Ρομά.
Ειδικότερα, βασικοί στόχοι του ΟΠΔ ήταν η εφαρμογή στεγαστικής πολιτικής για τους “Έλληνες” τσιγγάνους, σε συνδυασμό με ενέργειες που θα υποστήριζαν και θα προωθούσαν την κοινωνική τους ένταξη (κατάρτιση, εκπαίδευση, προώθηση στην απασχόληση, παροχή υπηρεσιών υγείας, πολιτισμού και αθλητισμού).
Κοινοτικές οδηγίες (βλεπε λομπίστες)
Ταυτόχρονα, η ελληνική Πολιτεία εναρμόνισε το εσωτερικό της δίκαιο με τις κοινοτικές οδηγίες: Ν. 3304/2005, ΦΕΚ 16/Α περί της «αρχής της ίσης μεταχείρισης, ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού» και επιχείρησε την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων, μέσω της υλοποίησης θετικών δράσεων κοινωνικής ένταξης.
Βασικοί στόχοι ίδρυσης των Ιατροκοινωνικών Κέντρων ήταν η καταγραφή της ομάδας στόχου, η μελέτη επεξεργασίας και ανάλυση των ποιοτικών και ποσοτικών χαρακτηριστικών, καθώς και ιδιαιτεροτήτων τους, η ανίχνευση του επιπέδου και η καταγραφή των αναγκών, καθώς και των υγειονομικών και κοινωνικών προβλημάτων τους με επιδημιολογική έρευνα, η ενημέρωση των συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού για θέματα δημόσιας Υγείας (δράσεις αγωγής υγείας) και πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, η προάσπιση και προαγωγή υγείας με την ανάπτυξη αναγκαίων δράσεων, η σύνδεσή τους με κοινωνικοπρονοιακά προγράμματα, κ.λπ.
Ειδικά για τα θέματα της στέγασης και της δημοτολογικής τακτοποίησης των τσιγγάνων, ο Συνήγορος συνέταξε ειδική έκθεση (Αύγουστος 2009), όπου αναφέρεται ότι «η επικαιρότητα και αναγκαιότητα της δημοτολογικής τακτοποίησης των “Ελλήνων” τσιγγάνων αναδεικνύεται από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή η ομάδα πληθυσμού σε ολόκληρο το φάσμα της διοικητικής δράσης.
Παρίσταται, ωστόσο, ιδιαίτερα έντονη στην περίπτωση της στεγαστικής αποκατάστασης, η οποία βρίσκεται στην αφετηρία κάθε σχεδίου για την κοινωνική στήριξη των τσιγγάνων: η διοίκηση είναι εθισμένη να γνωρίζει και ν’ αναγνωρίζει μόνον όσους διαθέτουν μόνιμη κατοικία, ενώ για τους υπόλοιπους έλλειψη ή αβεβαιότητα της στέγης επιφέρει αδυναμία πρόσβασης στη μία ή στην άλλη κοινωνική παροχή ή άσκηση δικαιώματος».
Νόμοι και εφαρμογή – Κάπου κάνει λάθος η Πολιτεία
Αυτό όμως που ισχύει για την περίπτωση των Ρομά είναι η φράση που είχε πει ο Αμερικανός πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον: «Δεν πρέπει να εξετάζουμε τη νομοθεσία υπό το πρίσμα των καλών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί σωστά, αλλά υπό το πρίσμα των δεινών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί λάθος».
Γιατί κάτι λάθος κάνει η ελληνική Πολιτεία στην περίπτωσή τους επειδή υπάρχει και το Π.Δ. 141/30.4.1991, όπου κατηγορηματικά διευκρινίζει:
«Όταν πρόκειται για αυτόφωρο έγκλημα πρέπει να αποφεύγεται η σύλληψη του δράστη, όταν αυτό είναι ασήμαντο πλημμέλημα και απειλείται από τη σύλληψη η διατάραξη της τάξης και η πρόκληση σοβαρότερων αξιόποινων πράξεων».
Η ασφάλεια του πολίτη κρέμεται από μια φθαρμένη κλωστή και κάποιοι κοιτάζουν το χρώμα
Η ασφάλεια του πολίτη κρέμεται από μια φθαρμένη κλωστή και κάποιοι κοιτάζουν το χρώμα
Του Κυριακέλη Γεώργιου
Μεγάλη υπόθεση η ασφάλεια τελικά, μόλις αρχίσει να χάνεται κλονίζονται κόσμοι ολόκληροι, χωρίς την ασφάλεια δεν μπορείς να δημιουργήσεις, δεν μπορείς να εργαστείς, δεν μπορείς να ονειρευτείς, παρά μόνο να ζεις φοβισμένος, σε συνεχή επιφυλακή μην είσαι εσύ ο επόμενος που θα σου χτυπήσει την πόρτα το άδικο. Σε καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί ζούμε στο ίδιο ακριβώς περιβάλλον, με τους ίδιους κανόνες, με τις ίδιες ανασφάλειες, που κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Βρισκόμαστε όλοι ως μάρτυρες για ακόμη μία φορά, εμπρός σε ένα γεγονός κοινωνικής αστάθειας και μας αποδεικνύεται περίτρανα, ότι η ανομία, η αναρχία, η αταξία, ο κίνδυνος που διατρέχουμε ως κοινωνικό σύνολο μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, που λέγεται Ελλάς, καραδοκεί από στιγμή σε στιγμή. Η υπόθεση με τον 16χρονο Ρομά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, αποδεικνύοντας σε όλους ότι η ασφάλεια των πολιτών κρέμεται από μια φθαρμένη κλωστή και κάποιοι κοιτάζουν το χρώμα. Οργανωμένος ξεσηκωμός σε πολλά μέρη της χώρας, φθορά δημόσιας περιουσίας, δημόσιες απειλές για απόπειρες δολοφονίας και όποιον πάρει… για ένα περιστατικό κλοπής, παράνομης και επικίνδυνης οδήγησης κ.α. Δεν θα εμβαθύνω περισσότερο στο γεγονός αυτό ούτε θα εξετάσω αν η πράξη του αστυνομικού ήταν σωστή η όχι καθώς η ουσία βρίσκεται αλλού, όπως και να έχει όμως η απώλεια οποιασδήποτε ζωής είναι ένα δυστυχές γεγονός που κανένας δεν το επιθυμεί και σε μία κοινωνία ανθρώπων τέτοιου είδους γεγονότα δεν είναι αρεστά.
Παρόλα αυτά, στα Ελληνικά ΜΜΕ και στον πολιτικό κόσμο, μεγαλύτερη έμφαση δίδεται στο αν θα πρέπει το χρώμα της «φθαρμένης κλωστής» από την οποία κρέμεται η ασφάλεια κάθε πολίτη, να είναι μπλε, κόκκινη, πράσινη, λες και στο τέλος αυτό έχει σημασία για τον πολίτη που θέλει να απολαύσει την ζωή στην πατρίδα του και να αισθάνεται ασφαλής. Ποιοι άραγε δημιούργησαν ή καλύτερα, συν-δημιούργησαν αυτό το εχθρικό περιβάλλον για εμάς τους Έλληνες μέσα στην χώρα μας; Οι μπλε, οι κόκκινοι, οι πράσινοι η όλοι μαζί σε μια δόλια συμπαιγνία με θύμα τον ίδιο τον Έλληνα πολίτη και τα παιδιά του; Μόνο οι μπλε, οι κόκκινοι, οι πράσινοι, ή όλοι μαζί προσπαθούν σιωπηλά να εντάξουν κοινωνικά σύνολα που μέχρι στιγμής δεν έχουν καταφέρει να «ενσωματωθούν» όπως χρόνια τώρα ακούμε, με σκοπό την αλλοίωση του γηγενούς πληθυσμού; Από την άλλη αυτά τα κοινωνικά σύνολα οποιασδήποτε καταγωγής, με τι κριτήρια βρίσκονται εδώ, τι προσφέρουν στο σύνολο των Ελλήνων πολιτών και ποιες είναι οι πράξεις προσφοράς τους για την χώρα αυτή; Μην μπερδευτείς, δεν έχει να κάνει με φυλετική διάκριση η συγκεκριμένη τοποθέτηση, αλλά έχει να κάνει καθαρά με διαχείριση των δεδομένων και των αποτελεσμάτων γιατί σε αυτά βρίσκεται η αλήθεια. Μια χώρα που λόγω πολιτικής αστάθειας δεν είναι ικανή να θρέψει και να αποκαταστήσει τα «δικά της παιδιά», πως θα θρέψει και θα αποκαταστήσει φιλοξενούμενους; Ο Έλληνας πάντα ήταν φιλόξενος και φιλότιμος, για αυτό σήμερα υπάρχουν άβατα στην χώρα του, στην γειτονία του, επειδή ήταν φιλόξενος και φιλότιμος, χωρίς κριτήρια, χωρίς έλεγχο και αυστηρότητα, χωρίς σχέδιο, τι θα κάνει αυτός ο κόσμος που έρχεται να ζήσει εδώ και τι θα προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο επιθυμεί να ενταχθεί. Η Ελλάδα κατάντησε μια χώρα σήψης και δυσωδίας, διότι δεν προάγει ούτε πολιτισμό ούτε ηθική παρά μόνο δουλεία και φόβο και ευθύνη για αυτό φέρουν όσοι διαχειρίζονται τον δημόσιο βίο γιατί κρατάνε στα χέρια τους την «τυφλή» εμπιστοσύνη που τους δώσαμε στην κάλπη και νομίζαμε πως κάτι θα αλλάξει. Φέρουν ευθύνη γιατί με έναν νόμο ή ένα σύνολο νόμων μπορούν να δώσουν στον πολίτη σταθερότητα και ασφάλεια αλλά δεν το πράττουν, αντί αυτού νομοθετούν για να σφίξουν την θηλιά γύρω από τον δικό μας λαιμό ακόμη περισσότερο. Όλο το σενάριο είναι λάθος από την αρχή και εκεί πρέπει να γυρίσουμε αν θέλουμε να δούμε πραγματικές λύσεις, στην αρχή.
Αγαπητέ συμπολίτη, συμφωνώ ότι ο πολιτικός κόσμος όπως μας τον παρουσιάζουν, τίποτα ηθικό και άξιο δεν έχει μέσα του, ως εκ τούτου κανείς δεν θέλει να συμμετέχει σε αυτόν για να μην «λερώσει» την δική του ηθική υπόσταση. Όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας, τόσα χρόνια ανασφάλειας, τόσα χρόνια ασύστολου ψεύδους και εμπαιγμού που έχουμε υποστεί, ότι κανένα κόμμα, κανένας πολιτικός από όσους βρίσκονται εντός της Βουλής, δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει την ζωή του συνόλου των Ελλήνων, την δική σου και την δική μου καλύτερες. Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος και μας αποδεικνύει μέσα από τα γεγονότα πόσο μεγάλη ανάγκη είναι να εμφανιστεί ο ιδιοκτήτης αυτού του τόπου και να μετέχει ενεργά στα πολιτικά δρώμενα της χώρας του. Να μετέχει όχι για να συζητήσει κάτι με κάποιον, όχι για να διαπραγματευτεί αν θα έχει λίγα η λιγότερα, αλλά για να τα πάρει όλα στα χέρια του, για να στήσει μία πολιτεία που θα προάγει ηθική παρέχοντας ασφάλεια μέσα από δίκαιους νόμους και ορθή διαχείριση του δικαίου, ως πραγματική διοίκηση. Όχι για έναν παχυλό μισθό, όχι για ξεχωριστά προνόμια σε σχέση με τους υπόλοιπους, αλλά επειδή είναι πραγματικά ανάγκη για ακόμη μία φορά στην ιστορία ο άνθρωπος να υπηρετήσει το δίκαιο, την αλήθεια, την λογική και να ζήσει την πραγματική ευδαιμονία. Ιδιοκτήτες και μέτοχοι είμαστε όλοι, μιας τεράστιας περιουσίας σε όλα τα επίπεδα και δεχόμαστε να ζούμε ως υποτελείς, να βάζουν κανόνες άλλοι για την δική μας ζωή και εμείς να αναστενάζουμε, ενώ κάθε στιγμή που περνά μπορούν όλα να ανατραπούν με ένα δικό μας «φύσημα». Αυτά θα λάβουν τέλος μόνο εάν πάρεις την απόφαση να εμφανιστείς, να εμφανιστούμε όλοι μαζί οι ιδιοκτήτες και μέτοχοι της περιουσίας αυτής που με μία λέξη ονομάζεται Ελλάς, ώστε να αποφασίσουμε σε τι περιβάλλον θέλουμε να ζούμε. Σου φαίνεται μεγάλο, δύσκολο, αλλά δεν είναι καθόλου γιατί η Ελλήνων Συνέλευσις έχει όλον τον σχεδιασμό και την υποδομή για να τρέξουν όλα από την αρχή μέχρι το τέλος, όλα αυτά όμως εξαρτώνται από την δική μας βούληση, γιατί τελικά εμείς ορίζαμε και συνεχίζουμε να ορίζουμε τα πράγματα από την αρχή, είτε με την δράση μας, είτε με την αδράνεια μας. Τώρα που τελειώνει η τετραετία η δική τους, θα μας ζητήσουν να τους παραδώσουμε την ζωή μας και των παιδιών μας για ακόμα τέσσερα χρόνια, ας έχουμε όμως κατά νου ότι τους δοκιμάσαμε όλους, τους είδαμε, τους μετρήσαμε, δεν είναι άλλο καιρός για πειράματα και υπομονές, είναι ο καιρός να αναλάβουμε δράση ενωμένοι, γιατί αυτό πρέπει να κάνουμε αν πραγματικά επιθυμούμε την δίκαιη αλλαγή.
Οι Αρχαίοι Έλληνες της Κίνας. Η Ελληνική θεά Αθηνά ζωγραφισμένη από τον Fred Henry Andrews για τον ιστορικό Aurel Stein με βάση μια σφραγίδα που βρέθηκε από τον ίδιο από την Κίνα. Συντελεστές εικόνας: Fred Henry Andrews μέσω του βιβλίου Ancient Khotan του Aurel Stein.
Οι περισσότεροι αγνοούν ότι υπήρχαν αρχαία Ελληνικά βασίλεια στην Κίνα και ότι ο Ελληνισμός εξαπλώθηκε μέχρι την Ιαπωνία και την Κορέα μέσω Ινδίας. Γεγονός όμως είναι ότι οι Έλληνες βρίσκονταν πράγματι στην Κίνα και, επιπλέον, ο Ελληνισμός εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον Βουδιστικό κόσμο της Ανατολικής Ασίας. Μάλιστα, το πρώτο ανθρωπόμορφο άγαλμα του Βούδα δημιουργήθηκε από τους Έλληνες.
Ο περίφημος Δρόμος του Μεταξιού που συνέδεε την Ευρώπη με την Κίνα άνοιξε στην πραγματικότητα εξαιτίας ενός πολέμου μεταξύ Ελλήνων της Αλεξάνδρειας Εσχάτη. Η Αλεξάνδρεια Εσχάτη, που σημαίνει «Αλεξάνδρεια η πιο μακρινή», βρίσκεται στην κοιλάδα Fergana στο σημερινό Τατζικιστάν και ιδρύθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο ως τη βορειότερη βάση του στην Κεντρική Ασία. Κατά τη διάρκεια της κινεζικής δυναστείας των Χαν, ήταν γνωστή ως «Η μάχη για τα ουράνια άλογα».
Με την πτώση του τελευταίου κλασικού Ελληνικού βασιλείου στον κόσμο, που βρισκόταν στην Ινδία, η δύναμη των Ελλήνων στην Ασία αποδεκατίστηκε. Ωστόσο, ο πολιτισμός, η τέχνη και η φιλοσοφία που μοιράζονταν με τους Ασιάτες εξακολουθούν να υπάρχουν. Ο Βουδισμός Μαχαγιάνα έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τους Έλληνες και έχει βρει πολλούς υποστηρικτές σε πολλά έθνη της Ασίας.
Έλληνες ήταν παντού
Νομίσματα Ανατολικού Χαν με Ελληνικά γράμματα, που ανασκάφηκαν στο Shaanxi της Κίνας. 1ος-2ος αιώνας Κ.Χ. Εικόνα: u/SXZ728/ Reddit
Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ένα νέο φαινόμενο στο οποίο άνθρωποι και υλικά διέσχισαν πολλές περιοχές του πλανήτη για να συνδέσουν πολιτισμούς. Μάλλον, η παγκοσμιοποίηση που βλέπουμε σήμερα είναι, ας πούμε, η παγκοσμιοποίηση 4.0. Υπήρχαν, αποδεικνύεται, τρία κύματα παγκοσμιοποίησης πριν από αυτό το σημερινό.
Τα προηγούμενα κύματα ανάπτυξης του διεθνούς εμπορίου ξεκίνησαν με τους Δρόμους του Μεταξιού τον 1ο αιώνα π.Χ. και διήρκεσαν έως τον 5ο αιώνα μ.Χ. Τον 13ο έως τον 14ο αιώνα μ.Χ., υπήρξε ένα ακόμη κύμα παγκόσμιου εμπορίου. Μετά ήρθαν οι Διαδρομές Μπαχαρικών μεταξύ 7ου και 15ου αιώνα. Η Εποχή της Ανακάλυψης ακολούθησε τον 15ο έως τον 18ο αιώνα.
Το πρώτο κύμα παγκοσμιοποίησης, που ξεκίνησε τον 19ο αιώνα, διήρκεσε μέχρι το 1914 μέχρι περίπου την αρχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και, όταν έπεσε το Σιδηρούν Παραπέτασμα το 1989, η παγκοσμιοποίηση έγινε ένα πραγματικά διεθνές φαινόμενο.
Ένα νέο τεχνολογικό κύμα από την Τρίτη Βιομηχανική Επανάσταση δημιούργησε το διαδίκτυο, συνδέοντας ανθρώπους σε όλο τον κόσμο με έναν ακόμη πιο άμεσο τρόπο. Τώρα, βρισκόμαστε στη μέση αυτού που ονομάζεται Παγκοσμιοποίηση 4.0.
Αυτό περιλαμβάνει την ψηφιακή οικονομία που βρισκόταν στα σπάργανα κατά το τρίτο κύμα, αλλά τώρα γίνεται μια δύναμη που πρέπει να υπολογίσουμε.
Οι Έλληνες, ας πούμε, ήταν οι ενεργοί θιασώτες της σύνδεσης διαφορετικών πολιτισμών. Λειτουργούσαν ως ζωντανές γέφυρες μεταξύ τους. Επιπλέον, με τις κατακτήσεις τους και τις ιεραποστολικές δραστηριότητες των Ελλήνων Βουδιστών μοναχών, γνωστών αλλιώς ως Yavana Shramanas, διέδωσαν τον Ελληνισμό στον γνωστό κόσμο μέχρι την Ιαπωνία.
Σύμφωνα με την Inoue Shoichi του Διεθνούς Ερευνητικού Κέντρου Ιαπωνικών Σπουδών στο Κιότο της Ιαπωνίας, λέγεται συχνά ότι ο Höryüji (Ο Hōryū-ji είναι ένας βουδιστικός ναός που κάποτε ήταν ένας από τους ισχυρούς Επτά Μεγάλους Ναούς) στην Ιαπωνία επηρεάστηκε επίσης από την αρχαία Ελληνική αρχιτεκτονική.
Πώς θα μπορούσε να μεταφερθεί ο Ελληνισμός σε έναν βουδιστικό ναό στην Άπω Ανατολή; Αναμφίβολα, για ένα άτομο που το ακούει αυτό για πρώτη φορά, αυτό θα φαινόταν κάπως αμφίβολο. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι ο Höryuji θεωρείται πολύ Ελληνικός, γράφει ο Inoue Shoichi.
Η Ελληνική Τέχνη παραμένει στην Κίνα
Σύμφωνα με τους συγγραφφείς του βιβλίου The Crossroads of Asia: Transformation in Image and Symbol in the Art of Ancient Afghanistan and Pakistan, μερικά από τα παλαιότερα γνωστά βουδιστικά τεχνουργήματα που βρέθηκαν στην Κίνα είναι μικρά αγάλματα που χρονολογούνται γύρω στο 200 μ.Χ., σε τυπικό ελληνοβακτριανικό (Gandharan) στυλ.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Vinay Kumar του πανεπιστειμίου Benaras Hindu στην Ινδία, ορισμένα αγάλματα του Βόρειου Wei (Κινεζική δυναστεία) μπορεί να θυμίζουν αρκετά τον Ελληνοβακτριανό όρθιο Βούδα, αν και σε λίγο πιο συμβολικό ύφος.
Τα αγάλματα της Βόρειας δυναστείας Qi (Κινεζική δυναστεία) διατηρούν επίσης το γενικό ελληνοβουδιστικό στυλ, αλλά με λιγότερο ρεαλισμό και πιο έντονα συμβολικά στοιχεία. Μερικά αγάλματα του Ανατολικού Wei εμφανίζουν τον Βούδα με περίτεχνη αναδιπλούμενη ρόμπα Ελληνικού στιλ, που ξεπερνιέται από ιπτάμενες φιγούρες που κρατούν ένα στεφάνι.
Σύμφωνα με τον Στράβωνα, όταν μιλάμε για την Ελληνική αυτοκρατορία σε μέρη της Κίνας και του Νεπάλ, αναγνωρίζεται ότι οι Έλληνες «επέκτειναν την αυτοκρατορία τους ακόμη και μέχρι… [Κίνα] και τη Φρύνη [στο Νεπάλ]».
Η επέκταση της Ελλάδας στην ηπειρωτική Κίνα
Έλληνας στρατιώτης, 3ος ή 2ος αιώνας π.Χ., σήμερα στο Μουσείο Xinjiang στο Urumqi. Συντελεστές εικόνας: Ismoon μέσω Wikipedia Commons.
Οι Ελληνο-Βακτριανοί και οι εξελληνισμένοι Σκύθες τους —γνωστοί ως Σάκες— έφτασαν στην Κίνα μέσω της λεκάνης του Ταρίμ και δημιούργησαν αποικίες, ή οικισμούς, στο νότιο τμήμα της κατά μήκος της βόρειας οροσειράς των Ιμαλαΐων.
Οι Έλληνες και τα στρατεύματά τους, που ζούσαν στη Βακτρία, τη Σογδιανή και τη Φεργκάνα στις περιοχές της Κεντρικής Ασίας και της Νότιας Ασίας, έγιναν γνωστοί ως Lixuan, ή Lijian, λαός από τους Κινέζους αμέσως μετά το άνοιγμα του Δρόμου του Μεταξιού προς την Κεντρική Ασία, από τον αυτοκράτορα Han Wudi, ο οποίος βασίλεψε από το 156 έως το 87 π.Χ.
Η «Αλεξάνδρεια» που ήταν πιο κοντά στην Κίνα ήταν η «Αλεξάνδρεια η Πιο Μακρινή» ή Αλεξάνδρεια η Εσχάτη, την οποία ίδρυσε ο Αλέξανδρος το 329 π.Χ. μετά τον γάμο του με τη Ρωξάνη (345–310 π.Χ.), τη Σογδιανή πριγκίπισσα. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική Φεργκάνα στα εδάφη της Σογδιανής, η πραγματική της τοποθεσία είναι το Khujand στο Τατζικιστάν—πρώην Λενιναμπάντ.
Η Κίνα, γνωστή από τους Έλληνες ως «Σέρες» (Σῆρες) και «Σινά» (Σίναι) περιγράφεται από τον Στράβωνα ότι κατακτήθηκε σε ορισμένα μέρη από τους Ελληνοβακτριανούς μαζί με το Νεπάλ (Φρυνή). Η πρώτη επαφή μεταξύ των Κινέζων και των Ελλήνων της Μ. Ασίας έγινε την εποχή του ανεξάρτητου ελληνοβακτριανικού βασιλείου. Αυτή η επαφή έγινε μέσω του Xinjiang, επίσης γνωστό ως Dogu (Ανατολικό) Τουρκεστάν και Γκάνσου.
Ο βόρειος δρόμος του μεταξιού μέσω του Ταρίμ ξεκινά από τη Φεργκάνα και συνδέει την Κεντρική Ασία με την Κίνα μέσω των πόλεων Aksu (Gumo), Kucha (Qiuci) και Turfan (Jushi), που βρίσκονται όλες στην Κίνα. Ο Διοδότης και ο Ευθύδημος, που κυβέρνησαν τη Βακτρία, τη Σογδιανή, τη Φεργκάνα και τη Βόρεια Ινδία την εποχή του αυτοκράτορα Τσιν, μπορεί να έστελναν στρατεύματα στη λεκάνη του Ταρίμ.
Στην επαρχία Γκάνσου στην Κίνα, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια Ελληνιστική χρυσή πλάκα που αντιπροσωπεύει τους δώδεκα θεούς μαζί με τον Διόνυσο (ή τον Αλέξανδρο-Διόνυσο) που κάθεται σε έναν πάνθηρα που περιβάλλεται από σταφύλια με μια βακτριανή επιγραφή στο πίσω μέρος. Αναφέρεται ότι οι Ελληνορωμαίοι αιχμάλωτοι στην Κίνα έχτισαν την πόλη Liqian το 26 π.Χ. μετά την υποταγή του Zhizhi.
Αν εξετάσουμε το δρομολόγιο της κατάκτησης της βορειοδυτικής Ινδίας από τον Δημήτριο, καλύπτοντας περίπου τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα με τον στρατό του, μια εκστρατεία μέχρι το Gansu-Ningxia δεν είναι αδύνατη.
Khotan στην Κίνα: μια ινδοελληνική αποικία
Ναός Rawak στην έρημο Τάκλα Μακάν (κοντά στο Hotan / Khotan). Συντελεστές εικόνας: Daggel μέσω Wikipedia
Ο Aurel Stein στο On Ancient Central Asian Tracks γράφει ότι:
…τοπική παράδοση, που καταγράφεται από τον Xuan Zang και επίσης σε παλιά θιβετιανά κείμενα, ότι η επικράτεια του Khotan κατακτήθηκε και αποικίστηκε περίπου δύο αιώνες πριν από την εποχή μας από Ινδούς μετανάστες από την Takshasila, την Τάξιλα των Ελλήνων, στην ακραία βορειοδυτική γωνία του Punjab.
Αυτή η επέκταση του Ελληνικού ρόλου μέχρι το Khotan στην Κίνα θα αντιστοιχούσε στην εποχή της κυριαρχίας του βασιλιά Διόδοτου στην Ινδία και μέσω των πορειών προς Ανατολάς του Ευθύδημου και του Δημητρίου.
Ωστόσο, δεν υπήρχαν μόνο Ινδοί μετανάστες που πήγαν στο Khotan. Ένας μικτός στρατός, αποτελούμενος από ετερόκλητες εθνότητες και μισθοφόρους από την Τάξιλα, μια αρχαία πόλη με ερείπια ενός αρχαίου πανεπιστημίου, έφτασε πιθανώς επίσης στο Khotan. Αυτό ήταν ένα από τα πιο διάσημα πανεπιστήμια του αρχαίου κόσμου. Ήταν ένα μέρος όπου δίδασκε ο Τσανάκυα (Chanakya), ένας αρχαίος Ινδός φιλόσοφος. Ο Τσανάκυα ήταν δάσκαλος του Sandracottus, του πρώτου αυτοκράτορα της ενωμένης Ινδίας.
Στην περιοχή αυτή, ένας Ινδο-Έλληνας βασιλιάς έχτισε πιθανώς τειχισμένες πόλεις χρησιμοποιώντας τη διοικητική και κοινωνική οργάνωση των Ελληνοβακτριανών, όπως υποστηρίζεται στα έγγραφα του Niya-Khotan και όπως μαρτυρούν διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα, συμπεριλαμβανομένων των νομισμάτων Σινο-Kharoshthi.
Σχετικά με τα νομίσματα Σινο-Kharoshthi που βρέθηκαν στο Khotan, ο Enoki ανέφερε ότι είναι «τόσο σε μορφή όσο και σε επιγραφή…κοντά στο βασίλειο της Βακτριανής και δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε την επιρροή των Saka σε αυτά».
Μετά την ίδρυση του ινδοελληνικού βασιλείου του Khotan, άνοιξε ο εμπορικός και πολιτιστικός δρόμος μεταξύ της Κίνας, του Khotan, της βορειοδυτικής Ινδίας και της Βακτρία. Πιθανότατα ξεκίνησε με το εμπόριο μεταξιού με την Ινδία, τη Βακτρία και την Πτολεμαϊκή Αίγυπτο. Οι Έλληνες άνοιγαν δυνατότητες εμπορίου από τις νέες κατακτήσεις τους στην Κίνα.
Ελληνιστικές αρχαιότητες από την περιοχή
Βρέθηκε στην τοποθεσία Khotan στο Xinjiang της Κίνας. Συλλογή 3ου-4ου αιώνα μ.Χ. του Εθνικού Μουσείου του Τόκιο. Συντελεστές εικόνας: Puchku μέσω Wikipedia
Σύμφωνα με τον Λουκά Χριστόπουλο, αρκετές Ελληνιστικές αρχαιότητες έχουν βρεθεί σε αυτήν την περιοχή της πόλης της Κίνας. Αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε νομίσματα του Ερμαίου στην περιοχή Χοτάν. Αυτά μπορεί να υποδηλώνουν μια συνεχή σχέση μεταξύ των ελληνοβακτριανών βασιλιάδων και του βασιλείου των Χοτάν από την εποχή του Ευθύδημου έως τον Ερμαίο.
Στο νεκροταφείο Sampul που βρίσκεται κοντά στο Khotan, ανακαλύφθηκε μια ταπετσαρία που πιθανώς αναπαριστά έναν Ελληνο-Σκύθη βασιλιά. Εμφανίζεται ο βασιλιάς με το δόρυ του και τον κένταυρο Χείρωνα να παίζει τρομπέτα και να φορά, ένα μεγάλο ελληνομακεδονικό καπέλο. Ένα δέρμα λιονταριού τον σκεπάζει.
Επειδή τα δύο σύμβολα του Αχιλλέα (Χείρωνας) και του Ηρακλή (δέρμα λιονταριού της Νεμέας) συνδυάζονται, η ταπετσαρία μπορεί επίσης να είναι μια αναπαράσταση του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αναφερόταν σε αυτούς ως δύο προγόνους του, οι οποίοι συχνά απεικονίζονταν.
Προτομή μποντισάτβα, από την Kucha. Σερινδική τέχνη της Σιντζιάνγκ, 6ος-7ος αιώνας. Ξεραμένη γη και πολυχρωμία. Μουσείο Guimet. Συντελεστές εικόνας: Vasil μέσω Wikipedia
Καταγόμενος από τους βασιλείς του Άργους, ο Αλέξανδρος διεκδίκησε προγονικούς δεσμούς με τον Ηρακλή. Θα ανήκε έτσι στην πρώτη γενιά της γενεαλογίας αυτής της οικογένειας. Η προγονική γραμμή ήταν συνδεδεμένη με τον θρυλικό γιο του Ηρακλή, Τέμενο.
Ο Αλέξανδρος πίστευε ότι ήταν συγγενής του Αχιλλέα και μέσω της μητέρας του. Πρέπει να αναφερθεί ότι ο γαλανομάτης βασιλιάς στην ταπισερί Sampul δεν μοιάζει στην πραγματικότητα με τον Αλέξανδρο. Ωστόσο, η συσχέτιση με τον Χείρωνα και τον Ηρακλή θα πρέπει να υποδηλώνει έναν ορισμένο βαθμό εθνοτικής σύνδεσης, αν όχι καταγωγή.
Η ταινία στο κεφάλι του είναι χαρακτηριστικό των Αντιοχιδών, των Ινδο-Έλληνων ή Ελληνοβακτριανών βασιλιάδων. Αναμφίβολα λέει επίσης για μια σύνδεση μεταξύ του βασιλιά Khotan και της ελληνιστικής βασιλικής παράδοσης.
Οι μεταφράσεις των ονομάτων των πρώτων βασιλιάδων του Khotan στα κινέζικα είναι οι εξής: Yulin (25–55 μ.Χ.), Rongwan (50–51 μ.Χ.), Weishi (50–51 μ.Χ.) και Dumo (60 μ.Χ.· δεν στέφθηκε ). Άλλοι βασιλιάδες του Khotan περιλάμβαναν τους Xiumoba (60 μ.Χ.), Guangde (60–86 μ.Χ.) και Fangqian (129–132 μ.Χ.). Ακολούθησαν αργότερα οι Jian (151–152 μ.Χ.), Anguo (125–175 μ.Χ.) και Shanxi (220–226 μ.Χ.).
Ελληνική Πόλη Niya στην Κίνα
Σύμφωνα με μια ειδησεογραφία της Chicago Tribune, «οι αρχαιολόγοι ξέθαψαν μια αρχαία πόλη (Niya στην Κίνα) που μπορεί να κατοικούνταν από άτομα που εγκατέλειψαν τον στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Η εφημερίδα ισχυρίζεται ότι η πόλη μπορεί να είναι η απάντηση στο να λύσουν οι ανθρωπολόγοι το παζλ των ξανθομάλλων, πρασίνιων ασιατών της Κεντρικής Ασίας που συνεχίζουν να κατοικούν στην περιοχή. Αν ναι, αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί εξίσου σημαντικό με την ανακάλυψη της Πομπηίας, της ρωμαϊκής πόλης που θάφτηκε από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ.
Στην πόλη Niya (Jingjue) το 1906, ο Aurel Stein ανακάλυψε μια σειρά από πήλινες σφραγίδες της Παλλάς-Αθηνάς, συμπεριλαμβανομένων των αιγών και του κεραυνού. Υπήρχαν επίσης απεικονίσεις του Έρωτα, του Ηρακλή και πιθανώς μιας διαφορετικής Αθηνάς, της Αθηνάς Αλκιδήμου.
Η Αθηνά Αλκήδημος ήταν η θεά της Πέλλας. Εκπροσωπήθηκε σχεδόν πανομοιότυπα στα νομίσματα τόσο του Μεγάλου Αλεξάνδρου όσο και του Μενάνδρου στην Τάξιλα.
Ο Στάιν επισημαίνει τη στενή ομοιότητα αυτών των κομματιών με την Ελληνιστική τέχνη του πρώτου αιώνα. Η ομοιότητα, ωστόσο, φαίνεται να υποδηλώνει ότι αυτά μπορεί ενδεχομένως να ήταν από παλαιότερη ημερομηνία. Αυτό θα μπορούσε να ισχύει ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε την άμεση σχέση μεταξύ της αναπαράστασης της Αθηνάς Αλκιδήμου και των Ελληνοβακτριανών και Ινδο-Ελλήνων βασιλιάδων.
Βρέθηκε επίσης μια σκαλιστή πολυθρόνα με κάθισμα που παριστάνει όρθια λιοντάρια και υποβραχιόνια που αποτελούνται από τέρατα Ελληνιστικού τύπου. Αρκετά έγγραφα στο Kharoshthi μπορεί να υποδηλώνουν την παρουσία Ελληνο-Σκύθιων βασιλιάδων στην περιοχή στο παρελθόν. Ο Στάιν συνδέει την παρουσία αυτών των εγγράφων με τη μετανάστευση από τα Τάξιλα στα τέλη του τρίτου αιώνα π.Χ.
Σινο-Νιππονέζος-Ελληνισμός
Ο Χερν και η γυναίκα του. Εικόνα: Wikimedia Commons/Δημόσιος Τομέας
Ο Σινο-Νιπονέζος-Ελληνισμός, ή Κινεζο-Ιαπωνο-Ελληνισμός, είναι αποτέλεσμα της κρεολοποίησης του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού που προήλθε από τους Αφγανούς, την Κεντρική Ασία και τους Ινδούς Έλληνες στην Κίνα. Μέρος του αποτελούσαν και οι ντόπιοι Κινέζοι που αφομοίωσαν κάποια στοιχεία του Ελληνισμού. Αντανακλούσαν τον πολιτισμό στην τέχνη, τη θρησκεία και τη γλυπτική τους, η οποία αργότερα εξαπλώθηκε στην Κορέα και στο Nippon της Ιαπωνίας.
Λευκάδιος Χερν το 1889. Εικόνα: Wikimedia Commons/Public Domain
Το Αρχαίο Ελληνικό Πάνθεον ενέπνευσε τη θρησκευτική τέχνη, τη γλυπτική και την αρχιτεκτονική στην Κίνα, την Κορέα και την Ιαπωνία. Ωστόσο, δεν είναι μόνο οι Αρχαίοι Έλληνες που άφησαν αποτύπωμα στην ιστορία της περιοχής της Άπω Ανατολής του κόσμου. Οι Έλληνες του σύγχρονου κόσμου, ο Έλληνας Λευκάδιος Χερν (γνωστός και ως Koizumi Yakumo), για παράδειγμα, δημιούργησε μια γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης μέσω της δουλειάς του. Ο Λευκάδιος Χερν ήταν θιασώτης τόσο του Ελληνικού όσο και του Ιαπωνικού πολιτισμού.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 1904, ο Χερν πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια σε ηλικία πενήντα τεσσάρων ετών. Παραμένει θαμμένος στο νεκροταφείο Zoshigava στην Toshima του Τόκιο.
Μαχαγιάνα Βουδισμός
Ένα άγαλμα του Βούδα που δείχνει τη σαφή επιρροή της αρχαίας Ελλάδας στον Βουδισμό, σε σύγκριση με ένα αρχαίο Ελληνικό άγαλμα. Εικονογράφηση Greek Reporter. (αριστερά) Βούδας Γκαντάρα. Εθνικό Μουσείο του Τόκιο 1ος-2ος αιώνας μ.Χ., δημόσιος τομέας. (δεξιά) Άγαλμα Διονύσου Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. Γεώργιος Ε. Κορωναίος / wikimedia commons CC BY-SA 4.0
Οι Έλληνες ανέπτυξαν τον Μαχαγιάνα Βουδισμό χρησιμοποιώντας τη φιλοσοφία και την τέχνη τους. Ως αίρεση, ήταν διαφορετικό από τον βουδισμό Theravada, και η Μαχαγιάνα έχει Ελληνική επιρροή. Έτσι, ο λεγόμενος Βουδισμός Hinayana εξελίχθηκε σε δύο διαφορετικές αιρέσεις εντός του Βουδισμού.
Από τον επηρεασμένο από την Ελληνική επιρροή Βουδισμό Μαχαγιάνα προέκυψε ο Βατζραγιάνα Βουδισμός. Αργότερα το υιοθέτησαν και οι Θιβετιανοί, οι Μογγόλοι και οι Ladakhis της Ινδίας. Ο Βουδισμός έγινε η πιο δημοφιλής θρησκεία στην Ανατολική Ασία, παίρνοντας τη θέση του Κομφουκιανισμού, του Ταοϊσμού και του Σιντοϊσμού.
Η απεικόνιση του Βούδα είναι σε ανθρωπόμορφη μορφή που προέρχεται από τους Έλληνες. Οι Ινδοί, οι Κινέζοι, οι Κορεάτες, οι Ιάπωνες, οι Βιρμανοί και οι Ινδο-Κινέζοι συνέχισαν αυτή την παράδοση. Αργότερα επηρέασε επίσης τους Θιβετιανούς, τους Μογγόλους, τους Σρι Λάνκα, τους Ινδονήσιους και τους Σιγκαπούρους μεταξύ πολλών άλλων ομάδων.
Οι αρχαίοι Έλληνες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της Ανατολής και της Δύσης. Η πιθανότητα εύρεσης άνδρα ή γυναίκας αρχαιοελληνικής καταγωγής στη σύγχρονη βορειοδυτική Κίνα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Ωστόσο, υπάρχει πάντα μεγαλύτερη πιθανότητα να βρεθεί ένας άνδρας αρχαιοελληνικής καταγωγής στη Βόρεια Ινδία, η οποία ήταν τελικά το τεράστιο κέντρο ισχύος των Αρχαίων Ελλήνων στην Ασία.
