Δοσίλογοι - Τάγματα Ασφαλείας
Μέλη των «Ελληνικών Εθελοντικών Λόχων Ασφαλείας» που συγκρότησε το 1944 η Βέρμαχτ για ν’ αντιμετωπίσει το αντάρτικο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Στόχος της γερμανικής πολιτικής, σύμφωνα με τον στρατηγό Λερ, ήταν η υπόθαλψη ενός ενδοελληνικού εμφυλίου μεταξύ «αντικομμουνιστικής» και «κομμουνιστικής μερίδος» και η συνακόλουθη «εξοικονόμηση γερμανικού αίματος». 
Στη Νότια Ελλάδα, η κίνηση αυτή πήρε τη μορφή των διαβόητων Ταγμάτων Ασφαλείας του Παπαδόγκωνα και του Ράλλη. Στη Βόρεια Ελλάδα, οι προαναφερθέντες «λόχοι ασφαλείας» πήραν τη συλλογική ονομασία «Εθνικός Ελληνικός Στρατός» (ΕΕΣ) κι επανδρώθηκαν κυρίως από μέλη της τουρκόφωνης ποντιακής κοινότητας, με αρχηγούς τους «τρεις Παπαδόπουλους»: Μιχαήλ (Μιχάλαγα) στην Κοζάνη, Κυριάκο (Κισά Μπατζάκ) στην Πιερία και Κωνσταντίνο στο Κιλκίς. Σύμφωνα με γερμανικά έγγραφα, το καλοκαίρι του 1944 η δύναμη του ΕΕΣ ανερχόταν σε 5.533 ενόπλους. Το πολιτικό σκέλος του εγχειρήματος αποτελούσαν η «Εθνικοσοσιαλιστική Οργάνωσις» (ΕΣΟ) της Κοζάνης και η «Εθνική Αντικομμουνιστική Οργάνωσις» (ΕΑΟ) της Κατερίνης.
Η ταύτιση του ΕΕΣ με την πολεμική προσπάθεια του Ράιχ υπήρξε απόλυτη. Μονάδες του συμμετείχαν στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ στο Βέρμιο (Απρίλιος 1944) και τη Βόρεια Πίνδο (Ιούλιος 1944), πρωταγωνιστώντας σε τρομερές σφαγές αμάχων σε χωριά όπως η Ερμακιά (28.3.44) και η Κατράνιτσα (22-26.4.44). Στα θύματά τους περιλαμβάνονται ακόμη και δυο βρετανοί στρατιωτικοί, που σκοτώθηκαν από ΕΕΣίτες στο Βατερό και το Μαυροδένδρι τον Σεπτέμβριο του 1944.
Στο επίπεδο των πολιτικών διακηρύξεων, αξίζει ν’ αναφερθούν τα συγχαρητήρια των ηγετών του ΕΕΣ «προς τον Φύρερ επί τη διασώσει του από την δολοφονικήν απόπειραν της 20ης Ιουλίου» («Φωνή των Ελλήνων», φ.3, 8.1944), η επίσημη επίσκεψή τους το καλοκαίρι του 1944 στη Βιέννη ύστερα από πρόσκληση της ναζιστικής ηγεσίας («Ελευθερία» 13.12.1964) και οι δημόσιες ομιλίες τους υπέρ της χιτλερικής Νέας Τάξης. Στις 8 Μαΐου 1944, μας πληροφορεί π.χ. η επίσημη εφημερίδα του ΕΕΣ, ο Μιχάλαγας «εμίλησεν εις ογκωδεστάτην συγκέντρωσιν» στη Βέρροια, «προβάλλων το φως της αληθείας» και έχοντας στο πλευρό του τον αρχηγό των Ες-Ες, τον επιχώριο μητροπολίτη κι άλλους «εθνικούς παράγοντας» («Πατρίς» 21.5.44).
Η επίσημη στάση των Συμμάχων απέναντι στον ΕΕΣ υπήρξε σαφής: σύμφωνα με εντολή του Στρατηγείου Μ. Ανατολής προς τους βρετανούς συνδέσμους του ΕΛΑΣ (17.9.1944), οι ΕΕΣίτες έπρεπε ν’ αντιμετωπιστούν όπως ακριβώς και οι υπόλοιποι ταγματασφαλίτες ή οι σλαβόφωνοι κομιτατζήδες της «Οχράνα» (N.G.L. Hammond, «The Allied Military Mission and the Resistance in West Macedonia», Θεσ/νίκη 1993, σ.144 & 166).
Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η ανάλυση της στάσης του ΕΕΣ από τον βρετανό πρεσβευτή Λίπερ. Οι τουρκόφωνοι Πόντιοι, γράφει στις 22.4.44, «δεν έχουν τόσο βαθιά ριζωμένο αίσθημα εθνικού πατριωτισμού, όπως αυτό που πάλλει στην καρδιά του μέσου έλληνα χωρικού. Υπήρξαν ως εκ τούτου εύφορο έδαφος για τη γερμανική προπαγάνδα. Από τη στιγμή που συνειδητοποίησαν ότι κτηνώδη αντίποινα θα ακολουθούσαν οποιαδήποτε υποστήριξή τους προς τους αντάρτες, ήταν εύκολη δουλειά για τους Γερμανούς να τους πείσουν πως μια φιλογερμανική πολιτική ανταποκρινόταν στα συμφέροντα της Ελλάδας. Ενας πανούργος δικηγόρος από την Κοζάνη φαίνεται πως παρήγαγε τη σωστή φόρμουλα την κατάλληλη στιγμή, και οι χωρικοί δέχθηκαν τη γερμανική προστασία» (FO 371/43764/7185).
Η κατάληξη της υπόθεσης είναι γνωστή. Τον Νοέμβριο του 1944 οι δυνάμεις του ΕΕΣ αρνήθηκαν να παραδώσουν τα όπλα τους στον ΕΛΑΣ, σύμφωνα με τις εντολές του συμμαχικού στρατηγείου και της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, με αποτέλεσμα πολύνεκρες μάχες που κατέληξαν στη συντριβή τους. Αρκετοί εκτελέστηκαν, πολλοί άλλοι όμως (όπως και ο ίδιος ο Μιχάλαγας) σώθηκαν χάρη στην παρέμβαση ελασιτών που τους προστάτεψαν από τα εκδικητικά πλήθη. Μετά τη Βάρκιζα, όχι μόνο θα παραμείνουν ατιμώρητοι αλλά και θα επανδρώσουν προνομιακά το «κράτος των εθνικοφρόνων».
...και η ΠΑΟ
Κάποια στελέχη και οπλίτες του ΕΕΣ προέρχονταν από την «Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση» (ΠΑΟ). Η τελευταία είχε ιδρυθεί την άνοιξη του 1943, κυρίως από αξιωματικούς και στελέχη του κρατικού μηχανισμού της δωσιλογικής κυβέρνησης, με καταστατικό σκοπό (α) την «συνεργασίαν μετά των Συμμάχων Εθνών κατά των κατακτητών» και (β) την μεταπελευθερωτική «τήρησιν της τάξεως και της εθνικής συνοχής», με «εξουδετέρωσιν πάσας εκδηλώσεως αναρχίας» (Π.Ι. Παπαθανασίου, «Για τον ελληνικό Βορρά», Αθήνα 1997, σ.42-3).
Στην πράξη, η οργάνωση απείχε από οποιαδήποτε αντιγερμανική ενέργεια, εκτιμώντας ότι κάτι τέτοιο θα απέβαινε υπέρ της ...Βουλγαρίας. Αποκλειστικός στόχος των ανταρτοομάδων της ΠΑΟ, που εμφανίστηκαν στα μέσα του 1943, υπήρξε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Μετά από μια σειρά εμφύλιων αναμετρήσεων, οι (κατά Βέρμαχτ) «εθνικές συμμορίες» της ΠΑΟ είτε διαλύθηκαν είτε προσχώρησαν στον ΕΕΣ. Ενα τμήμα της καθοδήγησης διαφώνησε μ' αυτή την επιλογή, κράτησε όμως μέχρι τέλους επαφή με τους πρώην συμπολεμιστές του (Αθ. Φροντιστής, «Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις», Θεσ/νίκη 1977, σ.429-32).
Η ΠΑΟ -παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες του επιτελείου της- ουδέποτε αναγνωρίστηκε επίσημα ως συμμαχική δύναμη από το Συμμαχικό Στρατηγείο (Χάγκεν Φλάισερ, «Στέμμα και Σβάστικα», τ.Β΄, Αθήνα 1990, σ.143). Το καλοκαίρι του 1944, αντίθετα, βρετανοί αξιωματικοί την αποκήρυξαν δημόσια (Θανάσης Μητσόπουλος, «Το 30ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ», Γενεύη 1971, σ.316-7). Την ίδια εποχή, αναλυτική έκθεση των βρετανικών υπηρεσιών για τον ένοπλο δωσιλογισμό στην Ελλάδα περιλαμβάνει ειδικό παράρτημα για την ΠΑΟ, επισημαίνοντας ότι τα τμήματά της στην Κοζάνη «άρχισαν να συνεργάζονται με τους Γερμανούς» ήδη από τον Σεπτέμβριο του 1943 (Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, «Αρχεία Εθνικής Αντίστασης», Αθήνα 1998, τ.8ος, σ.71).
Εξίσου περιπετειώδης υπήρξε η αντιμετώπιση της ΠΑΟ από τις μεταπολεμικές ελληνικές κυβερνήσεις. Αρχικά, το κύριο πρόβλημα αφορούσε την επίσημη αναγνώριση ως αντιστασιακής οργάνωσης ακόμα και του ΕΕΣ, με «γενικόν αρχηγόν» τον Κων/νο Παπαδόπουλο -κίνηση που προκάλεσε την αντίδραση (και προσφυγή στο ΣτΕ) άλλων στελεχών της οργάνωσης, τα οποία θεωρούσαν ότι «γελοιοποιείται μέχρις αφαντάστου βαθμού» και η δική τους υπόθεση όταν θεωρείται αντιστασιακός κάποιος που «το στρατηγείον του το είχε μέσα στα γραφεία της Γκεστάπο» (αναλυτικά: Τάσος Κωστόπουλος, «Η αυτολογοκριμένη μνήμη. Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη», Αθήνα 2005, σ.92-4).
Μετά τη Μεταπολίτευση, η κατακραυγή κατά της χουντικής μετάλλαξης των ταγματασφαλιτών σε «αντιστασιακούς» (Ν.Δ. 179/1969) παρέσυρε και τις ημιδωσιλογικές οργανώσεις τύπου ΠΑΟ. Εν έτει 1977, ένα πρώην στέλεχος της οργάνωσης εκφράζει έτσι δημόσια τη θλίψη του για το ότι η λέξη «παοτζής» έχει καταστεί στη συλλογική συνείδηση συνώνυμη του γερμανοντυμένου προδότη (Φροντιστής, ό.π., σ.367-8 & 379).
Αποκαλυπτική είναι η συνειδητή απάλειψη της ΠΑΟ από τη λίστα των επίσημα αναγνωρισμένων αντιστασιακών οργανώσεων του άρθρου 8 του Ν.1285/1982 (που ισχύει μέχρι σήμερα). Στη σχετική συζήτηση στη Βουλή, ακόμη κι ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος θα παραδεχθεί ότι «η ΠΑΟ παρουσιάζει προβλήματα» όσον αφορά τον αντιστασιακό της χαρακτήρα, υποστηρίζοντας ότι παρόλα αυτά «υπήρξαν και εκεί γνήσιοι αγωνιστές», μαζί με «εκείνους οι οποίοι αποκλείονται από το άρθρο 1» -τουτέστιν, «συνεργάσθηκαν με τους κατακτητές». Ο Γιώργος Γεννηματάς ξεκαθάρισε πάλι ότι, με βάση τη «διατύπωση πολιτικής σκοπιμότητας» του άρθρου 2, διατηρούνται σε ισχύ όλες οι αναγνωρίσεις αντιστασιακών πριν από το 1969, ανεξάρτητα από τη βασιμότητά τους (Πρακτικά Βουλής 19.8.82, σ.710-1).
Προβλήματα μνήμης
Επιλεκτική αμνησία επιδεικνύουν άλλωστε και οι ίδιες οι ενδιαφερόμενες κοινότητες, όπως διαπιστώνουμε από μια ενδιαφέρουσα μελέτη για τη δημόσια γλυπτική της ελληνικής Μακεδονίας (Συραγώ Τσιάρα «Τοπία της εθνικής μνήμης», Αθήνα 2004). Το κεντρικό λ.χ. μνημείο των πεσόντων ταγματασφαλιτών της Κοζάνης στήθηκε το 1973 στο Βαθύλακκο, απεικονίζει τον ίδιο τον Μιχάλαγα κι έφερε αρχικά την επιγραφή «Προς τιμήν των ΠΑΟ-ΕΕΣ». Σήμερα η επιγραφή έχει αφαιρεθεί και οι ανυποψίαστοι περαστικοί πληροφορούνται ότι πρόκειται για το μνημείο «του αγνώστου στρατιώτη» -ή ακόμη και «της Εθνικής Αντίστασης»...
--------------------------------
ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
"ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τον Θεόν τον Άγιον τούτον όρκον ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανώτατου αρχηγού του Γερμανικού Στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Ανατεθησόμενός μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς δια μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεων μου, τας οποίας δια του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή παρά των Γερμανικών Στρατιωτικών Αρχών."
OATH OF THE SECURITY BATTALION TRAITORS
"I SWEAR by God this Sacred oath, that I will obey absolutely the orders of the Supreme Commander of the German Army, Adolf Hitler. I will with loyal dedication perform my duties and obey without condition the orders of my superiors. I fully acknowledge that any objection to the obligations hereby accepted will lead to my punishment by the German Military Authorities."
-------------------
"ΟΙ 5000 ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΟΠΙΣΘΕΝ ΑΥΤΩΝ, ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΒΑΘΥΤΑΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΙΝ ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΑΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΘΕΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙΣΑΝ ΥΠΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΟΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ. ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑΝ ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΙΝ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΝΟΥΝ ΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΤΟ ΓΟΝΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΘΕΟΥ, ΟΣΤΙΣ ΗΠΛΩΣΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑ ΕΠΑΝΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΣΑΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΑΓΩΝΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ ΗΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗΝ. ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΘΕΛΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Η ΕΝΔΕΙΞΙΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΟΡΜΗΣΙΣ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΔΙ’ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ ΟΡΔΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ. ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΓΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ, ΕΚ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΡΟΗΛΘΕΝ Η ΔΡΑΞ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΣΩΣΕΝ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΝ, ΥΨΟΥΤΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ: ΚΥΡΙΕ ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΕ ΤΟΝ ΦΥΡΕΡ!"
- Συνταγματάρχης Παπαδόγκωνας (Ταγμάτων Ασφαλείας).
--------------------------------------------------------------------------------
"ΑΓΑΠΗΤΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΑ, ΠΑΠΑΔΟΓΚΩΝΑ, Ο ΦΥΡΕΡ ΕΛΑΒΕ ΓΝΩΣΙΝ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΥΜΩΝ, ΤΩΝ 5000 ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΠΛΙΤΩΝ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΕΙΤΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥΤΟΙΣ ΕΓΚΑΡΔΙΩΣ. Ο ΦΥΡΕΡ ΔΙΑΒΙΒΑΖΕΙ ΥΜΙΝ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΝ ΤΟΥ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ. HEIL HITLER."
- Heinrich Himmler
(Reichsfurher και αρχηγός του SS)
--------------------------------------------------------------------------------
Διοίκησις Τομέως Μεσσηνίας
Εμπιστευτικόν Πρωτόκολλον
005856
Καλαμάτα 20 Ιουλίου 1943
Ο υπογεγραμμένος συν/χης διοικητής του '64 συν/τος Πεζικού Doria Domenico και ο συν/χης Πεζικού στρατιωτικός διοικητής Παπαδόγκωνας Διονύσιος της διοικήσεως Καλαμών, έχοντες υπ’ όψιν τον εκ του κομμουνισμού κίνδυνον και δημιουργίαν επεισοδίων εις βάρος του στρατού κατοχής και του Εθνικού στοιχείου Καλαμών και δια την πρόληψιν οιασδήποτε ενεργείας εκ μέρους των αναρχικών στοιχείων, έχοντες εξουσιοδοτηθεί προς τούτο από ανωτέραν διοίκησιν.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ
Την παροχήν οιασδήποτε βοηθείας εις τον συν/χην Παπαδόγκωναν Διονυσίον, ήτις κατά αντίληψίν του θα ήτο αναγκαία υπ’ αυτού. Ούτως (ο Παπαγόγκωνας) δεσμεύεται με τον λόγον της τιμής του δια συνεργασίαν μετά του υπογεγραμμένου (Ιταλού Συν/χου) των εκ Μεσσηνία δρωσών οργανώσεων.
Επ’ ευκαιρία δε υπό την άμεσον ευθύνην, θα οργανώσει αποσπάσματα εθνικιστικά υπό την διοίκησιν του Συν/χου Γιαννακοπούλου Αθανασίου με τον αποκλειστικόν σκοπόν να διαλύσει τας κομμουνιστικάς οργανώσεις ΕΑΜ –ΕΛΑΣ κλπ. Συνεργαζόμενος μετά πλήρους συναδελφωσύνης μετά των στρατευμάτων κατοχής.
Εγράφη εις διπλούν και εις έκαστον των συμβαλλομένων εδόθη από ένα αντίτυπον δεόντως υπογεγραμμένον.
Ο Συν/χης διοικητής:
Ντόρια Ντομένικο
(Τ.Σ.) υπογραφή
Ο Συν/χης διοικητής του Εθνικού Στρατού Ελλάδος:
(Υπογραφή ιταλιστί)
Παπαδόγκωνας Διονύσιος
--------------------------------
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
ΤΑΓΜΑ "Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ"
Σπάρτη 23/11/43
Αριθ. Πρωτ. 13
Προς
Την Γερμανικήν Διοίκησιν Σπάρτης
Ενταύθα
Κατόπιν προφορικής υμών διαταγής λαμβάνομεν την τιμήν να επισρτέψωμεν υμίν συνημμένως την από 22/11/43 αίτησιν του κ. Δημητρίου Τζιβανοπούλου μεθ’ όλων των συνημμένων και αναφέρωμεν ότι ο μεν δύο αδελφοί Δημοσθένης και Ιωάννης είναι ένεργα μέλη του ΕΑΜ, διαφωτισταί και ομιληταί του ΕΑΜ, ανήκοντες εις μαχητικάς ομάδας, οι δ’ έτεροι δύο Σωκράτης και Παρασκευάς ανήκουν εις μαχητικήν ομάδα του ΕΑΜ – ΕΠΟΝ και ενήργησαν την επίθεσιν κατά της οικίας του αρχηγού Ε.Σ. κ. Λεωνίδα Βρεττάκου ένθα εφονεύθη ο Γεώργιος Καργάκος συνάμα δε εκ της οικίας των εγένετο εξόρμησις της επιθέσεως.
Κατόπιν των ανωτέρω άπαντα τα εν τη αιτήσει του πατρός των Δημητρίου Τζιβανοπούλου είναι ψευδέστατα και οι τέσσεροι υιοί του όχι μόνον δεν πρέπει να απολυθούν εκ των φυλακών Τριπόλεως ένθα κρατούνται, απεναντίας δε απορούμεν πώς ούτοι μέχρι σήμερον δεν έχουσιν εκτελεσθεί.
Ο Διοικητής
(υπογρ.) Λεωνίδας Βρεττάκος
--------------------------------------------------------------------------------
"Ο αρχηγός του Ελληνικού Σώματος Εθελοντών ΙΥ Κορίνθου υποτάσσει τον εαυτόν του, τους αξιωματικούς υπ/κους και οπλιτάς τους οποίους έχει στρατολογήσει εις τον Γερμανικόν Στρατόν. Το Ελληνικό Σώμα Εθελοντών ΙΥ δρα αποκλειστικώς προς καταπολέμησιν του κομμουνισμού και των εν Ελλάδι αναφυεισών οργανώσεων ΕΑΜ – ΕΛΑΣ κ.ά.
Οι υπαγόμενοι εις το Ελληνικόν Εθελοντικόν Σώμα ΙΥ υποχρεούνται με απόλυτον υπακοήν εις τους ανωτέρους των, οίτινες από ελευθέραν την θέλησιν υποχρεώθησαν να υπακούουν εις τας οδηγίας του Γερμανικού Στρατού. Υπόκεινται όσον αφορά τας σχέσεις υπακοής με τας διατάξεις αι οποίαι ισχύουν δια τον Γερμανικόν Στρατόν (...) ο Γερμανικός Στρατός υπερασπίζεται την ζωήν και την περιουσίαν των μελών του Ελληνικού Εθελοντικού Σώματος ΙΥ από αποπείρας και επιβάλλει εκάστοτε παρά του ανωτάτου αρχηγού των ενόπλων Γερμανικών δυνάμεων διατάξεις περί αντιποίνων."
Το υπογράφουν ο ταγματάρχης Κοντοστάνος Γεώργιος, ο λοχαγός Τρίκας Γεώργιος, οι ανθυπολοχαγοί Καραχάλιος Αθανάσιος, Τσιπάς Αριστείδης, Χριστοδούλου Ιωάννης, Τσαντίλας Παναγιώτης, Πέτρουλας Σταμάτιος, Δρακιώτης Αναστάσιος, οι έφεδροι ανθυπολοχαγοί Μαυρίδης Δημήτριος, Μαγουλόπουλος Σπυρίδων. Κι ακολουθούν άλλες 214 υπογραφές αξιωματικών και οπλιτών.
--------------------------------------------------------------------------------
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΑΣ ΕΠΙΣΤΑΣΙΑΣ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΕΞΟΧΟΤΗΤΑ
ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟΥ Γ' ΡΑ'Ι'Χ
ΑΔΟΛΦΟΝ ΧΙΤΛΕΡ
ΗΜΕΙΣ ΟΙ 20 ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΩΝ ΙΣΑΡΙΘΜΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΟΝΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΩΝ ΤΗΝ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΩΝΥΜΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΘΩ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΜΕΝ ΕΙΣ ΑΠΗΚΟΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΤΑΥΤΗΝ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΝΙΚΑΣ ΣΑΣ.
ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΚΡΑΥΓΑΖΟΜΕΝ ΕΝ ΘΑΥΜΑΣΜΩ:
EΠΕΣΕΝ ΤΟ ΖΙΤΟΜΙΡ ΚΑΙ ΕΣΩΘΗ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ...
ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΚΡΑΤΥΝΗ ΤΗΝ ΥΜΕΤΕΡΑΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΕΙΣ ΕΤΗ ΠΛΕΙΣΤΑ (!!!).
ΟΙ 20 ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΙΑΥΣIΟΥ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΩΝ 20 ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΜΟΝΩΝ ΤΗΣ ΑΘΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.
Α' ΤΕΤΡΑΔΟΣ: ΛΑΥΡΑΣ...ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
Β' ΤΕΤΡΑΔΟΣ: ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ...ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ
Γ' TETΡΑΔΟΣ: ΙΒΗΡΩΝ....ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ
Δ' ΤΕΤΡΑΔΟΣ: ΧΙΛΙΑΝΔΡΙΟΥ...ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
Ε' ΤΕΤΡΑΔΟΣ: ΑΓ.ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ...ΚΩΝΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ
--------------------
ΟΜΑΔΕΣ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ
ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Ι Σύνταγμα - Αθήνα [Ι, ΙΙ, ΙΙΙ Τάγματα]
ΙΙ Σύνταγμα - Τρίπολη [Ι, ΙΙ, ΙΙΙ Τάγματα]
ΙΙΙ Σύνταγμα - Ιωάννινα [Ι, ΙΙ, ΙΙΙ Τάγματα]
ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ
Ι Κατερίνη
ΙΙ Βέροια
ΙΙΙ Κοζάνη
ΙV Γιαννιτσά
V Κοζάνη
VI Κοζάνη
VII Κιλκίς
VIII Λαχανάς
ΙΧ Κρύα Βρύση
Τάγμα Χωροφυλακής «Καρδίτσα»
Τάγμα «Λάρισα»
Τάγμα «Λαμία»
Τάγμα «Άμφισσα»
Τάγμα Αστυνομίας «Θεσσαλονίκη»
Ι Τάγμα Αστυνομίας Αθήνα
ΙΙ Τάγμα Αστυνομίας Βόλος
ΙΙΙ Τάγμα Αστυνομίας Ιωάννινα
Τάγμα Χωροφυλακής «Εύβοια Ι»
Τάγμα Χωροφυλακής «Εύβοια ΙΙ»
Τάγμα Εθελοντών «Λεωνίδας»
ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΩΝ ΤΣΑΟΥΣ (Του Αντώνη Φωστερίδη), που συνεργαζόταν ανοικτά με τους Βούλγαρους κατακτητές της Θράκης. Σε ένα ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΓΛΥΞΜΠΟΥΡΓΚ του 1950 με θέμα «Περί Αναγνωρίσεως Εθνικών Ανταρτικών Ομάδων και Εθνικών Οργανώσεων Εσωτερικής Αντιστάσεως, ως και των Αρχηγών και Διοικουσών Επιτροπών αυτών», διαβάζουμε περί της αναγνωρίσεως «Της Οργανώσεως ΕΣΕΑ ... [του] ΦΩΣΤΕΡΙΔΗΝ ΑΝΤΩΝΙΟΝ.»... ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ!
ΟΜΑΔΑ ΠΟΥΛΟΣ (Poulos Verband - Εθνικός Ελληνικός Στρατός)
ΟΜΑΔΑ ΕΑΣΑΔ (του Τάκη Μακεδόνα)
(Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως) - Θεσσαλία
ΟΜΑΔΑ SCHUBERT (οι 'Σουμπερτανοί') - Κρήτη
V ΡΩΜΑΪΚΗ ΛΕΓΕΩΝΑ (Διαμάντη / Ματούση)
'Πριγκιπάτο της Πίνδου'!
ΠΑΟ - ΕΕΣ - ΕΣΟ - ΥΒΕ
(Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις)
(Εθνικός Ελληνικός Στρατός)
(Εθνικοσοσιαλιστική Οργάνωσις)
(Υπερασπισταί Βορείου Ελλάδος)
ΠΟΚ (Πατριωτική Οργάνωσις Κεφαλληνίας)
ΟΠΝΕ (Οργάνωσις Πρωτοπόρων Νέας Ευρώπης)
ΕΦΕ (Εθνικοσοσιαλιστική Φρουρά Ελλάδος)
ΠΑΤ (Πατριωτική Αντικομμουνιστική Ταξιαρχία)
ΟΕΔΕ (Οργάνωσις Εθνικών Δυνάμεων Ελλάδος)
ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ Χ (Συνεργάτες της ΕΣΠΟ)
ΟΜΑΣ 3000
ΕΦΧ (Ένωσις Φίλων Χίτλερ)
ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΩΝ
(Κίτσα Μπατζάκ, Μιχάλ Αγά, Αντών Τσαούς)
ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Εθνική Ένωσις Ελλάδος (ΕΕΕ)
Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΕΚΕ)
Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωσις (ΕΣΠΟ)
Οργάνωσις Εθνικών Δυνάμεων Ελλάδος (ΟΕΔΕ)
"Listen to me Mr. Ambassador. Fuck your Parliament and your Constitution. We pay a lot of good American dollars to the Greeks, Mr. Ambassador. If your Prime Minister gives me talk about Democracy, Parliament and Constitutions, he, his Parliament and his Constitution may not last very long." - Πρόεδρος Lyndon B. Johnson της "Μεγάλης Δημοκρατίας", λίγο πριν την χούντα.
Γεώργιος Παπαδόπουλος: Λοχαγός των Ταγμάτων Ασφαλείας, υπάλληλος της CIA από το 1952
(Operation Sheepskin) και εθνομεσσίας το 1967, για τα παιδιά των δοσιλόγων.
Στη Νότια Ελλάδα, η κίνηση αυτή πήρε τη μορφή των διαβόητων Ταγμάτων Ασφαλείας του Παπαδόγκωνα και του Ράλλη. Στη Βόρεια Ελλάδα, οι προαναφερθέντες «λόχοι ασφαλείας» πήραν τη συλλογική ονομασία «Εθνικός Ελληνικός Στρατός» (ΕΕΣ) κι επανδρώθηκαν κυρίως από μέλη της τουρκόφωνης ποντιακής κοινότητας, με αρχηγούς τους «τρεις Παπαδόπουλους»: Μιχαήλ (Μιχάλαγα) στην Κοζάνη, Κυριάκο (Κισά Μπατζάκ) στην Πιερία και Κωνσταντίνο στο Κιλκίς. Σύμφωνα με γερμανικά έγγραφα, το καλοκαίρι του 1944 η δύναμη του ΕΕΣ ανερχόταν σε 5.533 ενόπλους. Το πολιτικό σκέλος του εγχειρήματος αποτελούσαν η «Εθνικοσοσιαλιστική Οργάνωσις» (ΕΣΟ) της Κοζάνης και η «Εθνική Αντικομμουνιστική Οργάνωσις» (ΕΑΟ) της Κατερίνης.
Η ταύτιση του ΕΕΣ με την πολεμική προσπάθεια του Ράιχ υπήρξε απόλυτη. Μονάδες του συμμετείχαν στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ στο Βέρμιο (Απρίλιος 1944) και τη Βόρεια Πίνδο (Ιούλιος 1944), πρωταγωνιστώντας σε τρομερές σφαγές αμάχων σε χωριά όπως η Ερμακιά (28.3.44) και η Κατράνιτσα (22-26.4.44). Στα θύματά τους περιλαμβάνονται ακόμη και δυο βρετανοί στρατιωτικοί, που σκοτώθηκαν από ΕΕΣίτες στο Βατερό και το Μαυροδένδρι τον Σεπτέμβριο του 1944.
Στο επίπεδο των πολιτικών διακηρύξεων, αξίζει ν’ αναφερθούν τα συγχαρητήρια των ηγετών του ΕΕΣ «προς τον Φύρερ επί τη διασώσει του από την δολοφονικήν απόπειραν της 20ης Ιουλίου» («Φωνή των Ελλήνων», φ.3, 8.1944), η επίσημη επίσκεψή τους το καλοκαίρι του 1944 στη Βιέννη ύστερα από πρόσκληση της ναζιστικής ηγεσίας («Ελευθερία» 13.12.1964) και οι δημόσιες ομιλίες τους υπέρ της χιτλερικής Νέας Τάξης. Στις 8 Μαΐου 1944, μας πληροφορεί π.χ. η επίσημη εφημερίδα του ΕΕΣ, ο Μιχάλαγας «εμίλησεν εις ογκωδεστάτην συγκέντρωσιν» στη Βέρροια, «προβάλλων το φως της αληθείας» και έχοντας στο πλευρό του τον αρχηγό των Ες-Ες, τον επιχώριο μητροπολίτη κι άλλους «εθνικούς παράγοντας» («Πατρίς» 21.5.44).
Η επίσημη στάση των Συμμάχων απέναντι στον ΕΕΣ υπήρξε σαφής: σύμφωνα με εντολή του Στρατηγείου Μ. Ανατολής προς τους βρετανούς συνδέσμους του ΕΛΑΣ (17.9.1944), οι ΕΕΣίτες έπρεπε ν’ αντιμετωπιστούν όπως ακριβώς και οι υπόλοιποι ταγματασφαλίτες ή οι σλαβόφωνοι κομιτατζήδες της «Οχράνα» (N.G.L. Hammond, «The Allied Military Mission and the Resistance in West Macedonia», Θεσ/νίκη 1993, σ.144 & 166).
Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η ανάλυση της στάσης του ΕΕΣ από τον βρετανό πρεσβευτή Λίπερ. Οι τουρκόφωνοι Πόντιοι, γράφει στις 22.4.44, «δεν έχουν τόσο βαθιά ριζωμένο αίσθημα εθνικού πατριωτισμού, όπως αυτό που πάλλει στην καρδιά του μέσου έλληνα χωρικού. Υπήρξαν ως εκ τούτου εύφορο έδαφος για τη γερμανική προπαγάνδα. Από τη στιγμή που συνειδητοποίησαν ότι κτηνώδη αντίποινα θα ακολουθούσαν οποιαδήποτε υποστήριξή τους προς τους αντάρτες, ήταν εύκολη δουλειά για τους Γερμανούς να τους πείσουν πως μια φιλογερμανική πολιτική ανταποκρινόταν στα συμφέροντα της Ελλάδας. Ενας πανούργος δικηγόρος από την Κοζάνη φαίνεται πως παρήγαγε τη σωστή φόρμουλα την κατάλληλη στιγμή, και οι χωρικοί δέχθηκαν τη γερμανική προστασία» (FO 371/43764/7185).
Η κατάληξη της υπόθεσης είναι γνωστή. Τον Νοέμβριο του 1944 οι δυνάμεις του ΕΕΣ αρνήθηκαν να παραδώσουν τα όπλα τους στον ΕΛΑΣ, σύμφωνα με τις εντολές του συμμαχικού στρατηγείου και της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, με αποτέλεσμα πολύνεκρες μάχες που κατέληξαν στη συντριβή τους. Αρκετοί εκτελέστηκαν, πολλοί άλλοι όμως (όπως και ο ίδιος ο Μιχάλαγας) σώθηκαν χάρη στην παρέμβαση ελασιτών που τους προστάτεψαν από τα εκδικητικά πλήθη. Μετά τη Βάρκιζα, όχι μόνο θα παραμείνουν ατιμώρητοι αλλά και θα επανδρώσουν προνομιακά το «κράτος των εθνικοφρόνων».
...και η ΠΑΟ
Κάποια στελέχη και οπλίτες του ΕΕΣ προέρχονταν από την «Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση» (ΠΑΟ). Η τελευταία είχε ιδρυθεί την άνοιξη του 1943, κυρίως από αξιωματικούς και στελέχη του κρατικού μηχανισμού της δωσιλογικής κυβέρνησης, με καταστατικό σκοπό (α) την «συνεργασίαν μετά των Συμμάχων Εθνών κατά των κατακτητών» και (β) την μεταπελευθερωτική «τήρησιν της τάξεως και της εθνικής συνοχής», με «εξουδετέρωσιν πάσας εκδηλώσεως αναρχίας» (Π.Ι. Παπαθανασίου, «Για τον ελληνικό Βορρά», Αθήνα 1997, σ.42-3).
Στην πράξη, η οργάνωση απείχε από οποιαδήποτε αντιγερμανική ενέργεια, εκτιμώντας ότι κάτι τέτοιο θα απέβαινε υπέρ της ...Βουλγαρίας. Αποκλειστικός στόχος των ανταρτοομάδων της ΠΑΟ, που εμφανίστηκαν στα μέσα του 1943, υπήρξε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Μετά από μια σειρά εμφύλιων αναμετρήσεων, οι (κατά Βέρμαχτ) «εθνικές συμμορίες» της ΠΑΟ είτε διαλύθηκαν είτε προσχώρησαν στον ΕΕΣ. Ενα τμήμα της καθοδήγησης διαφώνησε μ' αυτή την επιλογή, κράτησε όμως μέχρι τέλους επαφή με τους πρώην συμπολεμιστές του (Αθ. Φροντιστής, «Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις», Θεσ/νίκη 1977, σ.429-32).
Η ΠΑΟ -παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες του επιτελείου της- ουδέποτε αναγνωρίστηκε επίσημα ως συμμαχική δύναμη από το Συμμαχικό Στρατηγείο (Χάγκεν Φλάισερ, «Στέμμα και Σβάστικα», τ.Β΄, Αθήνα 1990, σ.143). Το καλοκαίρι του 1944, αντίθετα, βρετανοί αξιωματικοί την αποκήρυξαν δημόσια (Θανάσης Μητσόπουλος, «Το 30ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ», Γενεύη 1971, σ.316-7). Την ίδια εποχή, αναλυτική έκθεση των βρετανικών υπηρεσιών για τον ένοπλο δωσιλογισμό στην Ελλάδα περιλαμβάνει ειδικό παράρτημα για την ΠΑΟ, επισημαίνοντας ότι τα τμήματά της στην Κοζάνη «άρχισαν να συνεργάζονται με τους Γερμανούς» ήδη από τον Σεπτέμβριο του 1943 (Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, «Αρχεία Εθνικής Αντίστασης», Αθήνα 1998, τ.8ος, σ.71).
Εξίσου περιπετειώδης υπήρξε η αντιμετώπιση της ΠΑΟ από τις μεταπολεμικές ελληνικές κυβερνήσεις. Αρχικά, το κύριο πρόβλημα αφορούσε την επίσημη αναγνώριση ως αντιστασιακής οργάνωσης ακόμα και του ΕΕΣ, με «γενικόν αρχηγόν» τον Κων/νο Παπαδόπουλο -κίνηση που προκάλεσε την αντίδραση (και προσφυγή στο ΣτΕ) άλλων στελεχών της οργάνωσης, τα οποία θεωρούσαν ότι «γελοιοποιείται μέχρις αφαντάστου βαθμού» και η δική τους υπόθεση όταν θεωρείται αντιστασιακός κάποιος που «το στρατηγείον του το είχε μέσα στα γραφεία της Γκεστάπο» (αναλυτικά: Τάσος Κωστόπουλος, «Η αυτολογοκριμένη μνήμη. Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη», Αθήνα 2005, σ.92-4).
Μετά τη Μεταπολίτευση, η κατακραυγή κατά της χουντικής μετάλλαξης των ταγματασφαλιτών σε «αντιστασιακούς» (Ν.Δ. 179/1969) παρέσυρε και τις ημιδωσιλογικές οργανώσεις τύπου ΠΑΟ. Εν έτει 1977, ένα πρώην στέλεχος της οργάνωσης εκφράζει έτσι δημόσια τη θλίψη του για το ότι η λέξη «παοτζής» έχει καταστεί στη συλλογική συνείδηση συνώνυμη του γερμανοντυμένου προδότη (Φροντιστής, ό.π., σ.367-8 & 379).
Αποκαλυπτική είναι η συνειδητή απάλειψη της ΠΑΟ από τη λίστα των επίσημα αναγνωρισμένων αντιστασιακών οργανώσεων του άρθρου 8 του Ν.1285/1982 (που ισχύει μέχρι σήμερα). Στη σχετική συζήτηση στη Βουλή, ακόμη κι ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος θα παραδεχθεί ότι «η ΠΑΟ παρουσιάζει προβλήματα» όσον αφορά τον αντιστασιακό της χαρακτήρα, υποστηρίζοντας ότι παρόλα αυτά «υπήρξαν και εκεί γνήσιοι αγωνιστές», μαζί με «εκείνους οι οποίοι αποκλείονται από το άρθρο 1» -τουτέστιν, «συνεργάσθηκαν με τους κατακτητές». Ο Γιώργος Γεννηματάς ξεκαθάρισε πάλι ότι, με βάση τη «διατύπωση πολιτικής σκοπιμότητας» του άρθρου 2, διατηρούνται σε ισχύ όλες οι αναγνωρίσεις αντιστασιακών πριν από το 1969, ανεξάρτητα από τη βασιμότητά τους (Πρακτικά Βουλής 19.8.82, σ.710-1).
Προβλήματα μνήμης
Επιλεκτική αμνησία επιδεικνύουν άλλωστε και οι ίδιες οι ενδιαφερόμενες κοινότητες, όπως διαπιστώνουμε από μια ενδιαφέρουσα μελέτη για τη δημόσια γλυπτική της ελληνικής Μακεδονίας (Συραγώ Τσιάρα «Τοπία της εθνικής μνήμης», Αθήνα 2004). Το κεντρικό λ.χ. μνημείο των πεσόντων ταγματασφαλιτών της Κοζάνης στήθηκε το 1973 στο Βαθύλακκο, απεικονίζει τον ίδιο τον Μιχάλαγα κι έφερε αρχικά την επιγραφή «Προς τιμήν των ΠΑΟ-ΕΕΣ». Σήμερα η επιγραφή έχει αφαιρεθεί και οι ανυποψίαστοι περαστικοί πληροφορούνται ότι πρόκειται για το μνημείο «του αγνώστου στρατιώτη» -ή ακόμη και «της Εθνικής Αντίστασης»...
--------------------------------
ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
"ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τον Θεόν τον Άγιον τούτον όρκον ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανώτατου αρχηγού του Γερμανικού Στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Ανατεθησόμενός μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς δια μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεων μου, τας οποίας δια του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή παρά των Γερμανικών Στρατιωτικών Αρχών."
OATH OF THE SECURITY BATTALION TRAITORS
"I SWEAR by God this Sacred oath, that I will obey absolutely the orders of the Supreme Commander of the German Army, Adolf Hitler. I will with loyal dedication perform my duties and obey without condition the orders of my superiors. I fully acknowledge that any objection to the obligations hereby accepted will lead to my punishment by the German Military Authorities."
-------------------
"ΟΙ 5000 ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΟΠΙΣΘΕΝ ΑΥΤΩΝ, ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΒΑΘΥΤΑΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΙΝ ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΑΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΘΕΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙΣΑΝ ΥΠΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΟΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ. ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑΝ ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΙΝ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΝΟΥΝ ΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΤΟ ΓΟΝΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΘΕΟΥ, ΟΣΤΙΣ ΗΠΛΩΣΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑ ΕΠΑΝΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΣΑΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΑΓΩΝΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ ΗΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗΝ. ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΘΕΛΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Η ΕΝΔΕΙΞΙΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΟΡΜΗΣΙΣ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΔΙ’ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ ΟΡΔΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ. ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΓΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ, ΕΚ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΡΟΗΛΘΕΝ Η ΔΡΑΞ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΣΩΣΕΝ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΝ, ΥΨΟΥΤΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ: ΚΥΡΙΕ ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΕ ΤΟΝ ΦΥΡΕΡ!"
- Συνταγματάρχης Παπαδόγκωνας (Ταγμάτων Ασφαλείας).
--------------------------------------------------------------------------------
"ΑΓΑΠΗΤΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΑ, ΠΑΠΑΔΟΓΚΩΝΑ, Ο ΦΥΡΕΡ ΕΛΑΒΕ ΓΝΩΣΙΝ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΥΜΩΝ, ΤΩΝ 5000 ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΠΛΙΤΩΝ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΕΙΤΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥΤΟΙΣ ΕΓΚΑΡΔΙΩΣ. Ο ΦΥΡΕΡ ΔΙΑΒΙΒΑΖΕΙ ΥΜΙΝ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΝ ΤΟΥ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ. HEIL HITLER."
- Heinrich Himmler
(Reichsfurher και αρχηγός του SS)
--------------------------------------------------------------------------------
Διοίκησις Τομέως Μεσσηνίας
Εμπιστευτικόν Πρωτόκολλον
005856
Καλαμάτα 20 Ιουλίου 1943
Ο υπογεγραμμένος συν/χης διοικητής του '64 συν/τος Πεζικού Doria Domenico και ο συν/χης Πεζικού στρατιωτικός διοικητής Παπαδόγκωνας Διονύσιος της διοικήσεως Καλαμών, έχοντες υπ’ όψιν τον εκ του κομμουνισμού κίνδυνον και δημιουργίαν επεισοδίων εις βάρος του στρατού κατοχής και του Εθνικού στοιχείου Καλαμών και δια την πρόληψιν οιασδήποτε ενεργείας εκ μέρους των αναρχικών στοιχείων, έχοντες εξουσιοδοτηθεί προς τούτο από ανωτέραν διοίκησιν.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ
Την παροχήν οιασδήποτε βοηθείας εις τον συν/χην Παπαδόγκωναν Διονυσίον, ήτις κατά αντίληψίν του θα ήτο αναγκαία υπ’ αυτού. Ούτως (ο Παπαγόγκωνας) δεσμεύεται με τον λόγον της τιμής του δια συνεργασίαν μετά του υπογεγραμμένου (Ιταλού Συν/χου) των εκ Μεσσηνία δρωσών οργανώσεων.
Επ’ ευκαιρία δε υπό την άμεσον ευθύνην, θα οργανώσει αποσπάσματα εθνικιστικά υπό την διοίκησιν του Συν/χου Γιαννακοπούλου Αθανασίου με τον αποκλειστικόν σκοπόν να διαλύσει τας κομμουνιστικάς οργανώσεις ΕΑΜ –ΕΛΑΣ κλπ. Συνεργαζόμενος μετά πλήρους συναδελφωσύνης μετά των στρατευμάτων κατοχής.
Εγράφη εις διπλούν και εις έκαστον των συμβαλλομένων εδόθη από ένα αντίτυπον δεόντως υπογεγραμμένον.
Ο Συν/χης διοικητής:
Ντόρια Ντομένικο
(Τ.Σ.) υπογραφή
Ο Συν/χης διοικητής του Εθνικού Στρατού Ελλάδος:
(Υπογραφή ιταλιστί)
Παπαδόγκωνας Διονύσιος
--------------------------------
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
ΤΑΓΜΑ "Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ"
Σπάρτη 23/11/43
Αριθ. Πρωτ. 13
Προς
Την Γερμανικήν Διοίκησιν Σπάρτης
Ενταύθα
Κατόπιν προφορικής υμών διαταγής λαμβάνομεν την τιμήν να επισρτέψωμεν υμίν συνημμένως την από 22/11/43 αίτησιν του κ. Δημητρίου Τζιβανοπούλου μεθ’ όλων των συνημμένων και αναφέρωμεν ότι ο μεν δύο αδελφοί Δημοσθένης και Ιωάννης είναι ένεργα μέλη του ΕΑΜ, διαφωτισταί και ομιληταί του ΕΑΜ, ανήκοντες εις μαχητικάς ομάδας, οι δ’ έτεροι δύο Σωκράτης και Παρασκευάς ανήκουν εις μαχητικήν ομάδα του ΕΑΜ – ΕΠΟΝ και ενήργησαν την επίθεσιν κατά της οικίας του αρχηγού Ε.Σ. κ. Λεωνίδα Βρεττάκου ένθα εφονεύθη ο Γεώργιος Καργάκος συνάμα δε εκ της οικίας των εγένετο εξόρμησις της επιθέσεως.
Κατόπιν των ανωτέρω άπαντα τα εν τη αιτήσει του πατρός των Δημητρίου Τζιβανοπούλου είναι ψευδέστατα και οι τέσσεροι υιοί του όχι μόνον δεν πρέπει να απολυθούν εκ των φυλακών Τριπόλεως ένθα κρατούνται, απεναντίας δε απορούμεν πώς ούτοι μέχρι σήμερον δεν έχουσιν εκτελεσθεί.
Ο Διοικητής
(υπογρ.) Λεωνίδας Βρεττάκος
--------------------------------------------------------------------------------
"Ο αρχηγός του Ελληνικού Σώματος Εθελοντών ΙΥ Κορίνθου υποτάσσει τον εαυτόν του, τους αξιωματικούς υπ/κους και οπλιτάς τους οποίους έχει στρατολογήσει εις τον Γερμανικόν Στρατόν. Το Ελληνικό Σώμα Εθελοντών ΙΥ δρα αποκλειστικώς προς καταπολέμησιν του κομμουνισμού και των εν Ελλάδι αναφυεισών οργανώσεων ΕΑΜ – ΕΛΑΣ κ.ά.
Οι υπαγόμενοι εις το Ελληνικόν Εθελοντικόν Σώμα ΙΥ υποχρεούνται με απόλυτον υπακοήν εις τους ανωτέρους των, οίτινες από ελευθέραν την θέλησιν υποχρεώθησαν να υπακούουν εις τας οδηγίας του Γερμανικού Στρατού. Υπόκεινται όσον αφορά τας σχέσεις υπακοής με τας διατάξεις αι οποίαι ισχύουν δια τον Γερμανικόν Στρατόν (...) ο Γερμανικός Στρατός υπερασπίζεται την ζωήν και την περιουσίαν των μελών του Ελληνικού Εθελοντικού Σώματος ΙΥ από αποπείρας και επιβάλλει εκάστοτε παρά του ανωτάτου αρχηγού των ενόπλων Γερμανικών δυνάμεων διατάξεις περί αντιποίνων."
Το υπογράφουν ο ταγματάρχης Κοντοστάνος Γεώργιος, ο λοχαγός Τρίκας Γεώργιος, οι ανθυπολοχαγοί Καραχάλιος Αθανάσιος, Τσιπάς Αριστείδης, Χριστοδούλου Ιωάννης, Τσαντίλας Παναγιώτης, Πέτρουλας Σταμάτιος, Δρακιώτης Αναστάσιος, οι έφεδροι ανθυπολοχαγοί Μαυρίδης Δημήτριος, Μαγουλόπουλος Σπυρίδων. Κι ακολουθούν άλλες 214 υπογραφές αξιωματικών και οπλιτών.
--------------------------------------------------------------------------------
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΑΣ ΕΠΙΣΤΑΣΙΑΣ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΕΞΟΧΟΤΗΤΑ
ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟΥ Γ' ΡΑ'Ι'Χ
ΑΔΟΛΦΟΝ ΧΙΤΛΕΡ
ΗΜΕΙΣ ΟΙ 20 ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΩΝ ΙΣΑΡΙΘΜΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΟΝΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΩΝ ΤΗΝ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΩΝΥΜΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΘΩ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΜΕΝ ΕΙΣ ΑΠΗΚΟΟΝ ΠΑΝΤΩΝ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΤΑΥΤΗΝ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΝΙΚΑΣ ΣΑΣ.
ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΚΡΑΥΓΑΖΟΜΕΝ ΕΝ ΘΑΥΜΑΣΜΩ:
EΠΕΣΕΝ ΤΟ ΖΙΤΟΜΙΡ ΚΑΙ ΕΣΩΘΗ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ...
ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΚΡΑΤΥΝΗ ΤΗΝ ΥΜΕΤΕΡΑΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΕΙΣ ΕΤΗ ΠΛΕΙΣΤΑ (!!!).
ΟΙ 20 ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΙΑΥΣIΟΥ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΩΝ 20 ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΜΟΝΩΝ ΤΗΣ ΑΘΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.
Α' ΤΕΤΡΑΔΟΣ: ΛΑΥΡΑΣ...ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
Β' ΤΕΤΡΑΔΟΣ: ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ...ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ
Γ' TETΡΑΔΟΣ: ΙΒΗΡΩΝ....ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ
Δ' ΤΕΤΡΑΔΟΣ: ΧΙΛΙΑΝΔΡΙΟΥ...ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
Ε' ΤΕΤΡΑΔΟΣ: ΑΓ.ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ...ΚΩΝΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ
--------------------
ΟΜΑΔΕΣ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ
ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Ι Σύνταγμα - Αθήνα [Ι, ΙΙ, ΙΙΙ Τάγματα]
ΙΙ Σύνταγμα - Τρίπολη [Ι, ΙΙ, ΙΙΙ Τάγματα]
ΙΙΙ Σύνταγμα - Ιωάννινα [Ι, ΙΙ, ΙΙΙ Τάγματα]
ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ
Ι Κατερίνη
ΙΙ Βέροια
ΙΙΙ Κοζάνη
ΙV Γιαννιτσά
V Κοζάνη
VI Κοζάνη
VII Κιλκίς
VIII Λαχανάς
ΙΧ Κρύα Βρύση
Τάγμα Χωροφυλακής «Καρδίτσα»
Τάγμα «Λάρισα»
Τάγμα «Λαμία»
Τάγμα «Άμφισσα»
Τάγμα Αστυνομίας «Θεσσαλονίκη»
Ι Τάγμα Αστυνομίας Αθήνα
ΙΙ Τάγμα Αστυνομίας Βόλος
ΙΙΙ Τάγμα Αστυνομίας Ιωάννινα
Τάγμα Χωροφυλακής «Εύβοια Ι»
Τάγμα Χωροφυλακής «Εύβοια ΙΙ»
Τάγμα Εθελοντών «Λεωνίδας»
ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΩΝ ΤΣΑΟΥΣ (Του Αντώνη Φωστερίδη), που συνεργαζόταν ανοικτά με τους Βούλγαρους κατακτητές της Θράκης. Σε ένα ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΓΛΥΞΜΠΟΥΡΓΚ του 1950 με θέμα «Περί Αναγνωρίσεως Εθνικών Ανταρτικών Ομάδων και Εθνικών Οργανώσεων Εσωτερικής Αντιστάσεως, ως και των Αρχηγών και Διοικουσών Επιτροπών αυτών», διαβάζουμε περί της αναγνωρίσεως «Της Οργανώσεως ΕΣΕΑ ... [του] ΦΩΣΤΕΡΙΔΗΝ ΑΝΤΩΝΙΟΝ.»... ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ!
ΟΜΑΔΑ ΠΟΥΛΟΣ (Poulos Verband - Εθνικός Ελληνικός Στρατός)
ΟΜΑΔΑ ΕΑΣΑΔ (του Τάκη Μακεδόνα)
(Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως) - Θεσσαλία
ΟΜΑΔΑ SCHUBERT (οι 'Σουμπερτανοί') - Κρήτη
V ΡΩΜΑΪΚΗ ΛΕΓΕΩΝΑ (Διαμάντη / Ματούση)
'Πριγκιπάτο της Πίνδου'!
ΠΑΟ - ΕΕΣ - ΕΣΟ - ΥΒΕ
(Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωσις)
(Εθνικός Ελληνικός Στρατός)
(Εθνικοσοσιαλιστική Οργάνωσις)
(Υπερασπισταί Βορείου Ελλάδος)
ΠΟΚ (Πατριωτική Οργάνωσις Κεφαλληνίας)
ΟΠΝΕ (Οργάνωσις Πρωτοπόρων Νέας Ευρώπης)
ΕΦΕ (Εθνικοσοσιαλιστική Φρουρά Ελλάδος)
ΠΑΤ (Πατριωτική Αντικομμουνιστική Ταξιαρχία)
ΟΕΔΕ (Οργάνωσις Εθνικών Δυνάμεων Ελλάδος)
ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ Χ (Συνεργάτες της ΕΣΠΟ)
ΟΜΑΣ 3000
ΕΦΧ (Ένωσις Φίλων Χίτλερ)
ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΩΝ
(Κίτσα Μπατζάκ, Μιχάλ Αγά, Αντών Τσαούς)
ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Εθνική Ένωσις Ελλάδος (ΕΕΕ)
Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΕΚΕ)
Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωσις (ΕΣΠΟ)
Οργάνωσις Εθνικών Δυνάμεων Ελλάδος (ΟΕΔΕ)
"Listen to me Mr. Ambassador. Fuck your Parliament and your Constitution. We pay a lot of good American dollars to the Greeks, Mr. Ambassador. If your Prime Minister gives me talk about Democracy, Parliament and Constitutions, he, his Parliament and his Constitution may not last very long." - Πρόεδρος Lyndon B. Johnson της "Μεγάλης Δημοκρατίας", λίγο πριν την χούντα.
Γεώργιος Παπαδόπουλος: Λοχαγός των Ταγμάτων Ασφαλείας, υπάλληλος της CIA από το 1952
(Operation Sheepskin) και εθνομεσσίας το 1967, για τα παιδιά των δοσιλόγων.
Νά τι γράφανε οι εφημερίδες της Κατοχής για τους αρχηγούς των Ταγμάτων Ασφαλείας
- Πέμπτη, 27 Ιουλίου 1944.
Η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»: Ο αρχηγός εθελοντικών δυνάμεων Πελοποννήσου Συνταγματάρχης κ. Παπαδόγκωνας προς τον Φύρερ Βερολίνον, 26. Καθ' ά μεταδίδεται εξ Αθηνών ο αρχηγός των ελληνικών εθελοντικών σχηματισμών της Πελοποννήσου συνταγματάρχης Παπαδόγκωνας, απηύθυνε προς τον Φύρερ επί τη διασώσει του το ακόλουθον τηλεγράφημα: «Οι 5.000 αξιωματικοί και άνδρες των ελληνικών εθελοντικών τμημάτων της Πελοποννήσου με το μεγαλύτερον μέρος του πληθυσμού της Πελοποννήσου όπισθεν αυτών, εκφράζουν την βαθυτάτην αγανάκτησίν των δια την εναντίον σας απόπειραν, σχεδιασθείσαν και επιχειρηθείσαν υπό υποκειμένων, τα οποία δεν ήθελον να αναγνωρίσουν την αναγκαιότητα του αγώνος κατά του κομμουνισμού και των πλουτοκρατών συνεργατών του. Εκφράζουν την χαράν των δια την θαυμαστήν διάσωσίν σας και κλίνουν με ευγνωμοσύνην το γόνυ ενώπιον του Παντοδυνάμου Θεού, όστις ήπλωσε προστατευτικήν χείρα επάνω από την ζωήν σας, δια να σας διαφύλαξη εις το γερμανικόν έθνος και εις την εν τω αγώνι κατά της κομμουνιστικής πανώλους ηνωμένην Ευρώπην. Δια τους Έλληνας εθελοντάς της Πελοποννήσου, η ένδειξις αυτή είναι μία παρόρμησις, όπως συνεχίσουν δι' όλων των δυνάμεων μέχρις εσχάτων τον αγώνα κατά των μπολσεβικικών ορδών έν Ελλάδι. Από της ιεράς γης της αρχαίας Σπάρτης, εκ της οποίας προήλθεν η δράξ των ηρώων του Λεωνίδου, ή οποία έσωσε τον ευρωπαϊκόν πολιτισμόν, υψούται η προσευχή μας: «Κύριε, διαφύλαττε τον Φύρερ».
- Κυριακή 13 Αυγούστου 1944: Ο Φύρερ εκφράζει τάς ευχαριστίας του προς τον κ. Παπαδόγκωναν και τους εθελοντάς του. Επίσης και ο Υπουργός Εσωτερικών του Ράιχ Χίμλερ Ο Φύρερ έδωσε διαταγήν όπως ανακοινώσουν προς τον Διοικητήν των εθελοντικών τμημάτων Πελοποννήσου Συνταγματάρχην κ. Παπαδόγκωναν ότι εχάρη εγκαρδίως διά τα επ' ευκαιρία της διασώσεως του αποσταλέντα συγχαρητήρια τηλεγραφήματα των εν τη Πελοποννήσω κατά του Μπολσεβικισμού μαχόμενων εθελοντών. Ο Φύρερ διαβιβάζει τας θερμάς του ευχαριστίας και τους χαιρετισμούς του εις όλους τους εθελοντάς. Εξ άλλου και ο αρχηγός των Σ.Σ. και υπουργός των Εσωτερικών του Ράιχ Χίμλερ έδωσεν εντολήν όπως διαβιβασθούν προς τον Συνταγματαρχών κ. Παπαδόγκωναν και αι ιδικαί του ευχαριστίαι. Τά συγχαρητήρια του Εθελοντικού Ελληνικού Στράτου προς τον Αδόλφον Χίτλερ Πρός τόν Άδόλφον Χίτλερ - Φύρερ της Γερμανίας. Ημείς οι Έλληνες, οι οποίοι μετά των εντίμων και ανδρείων Γερμανών στρατιωτών αγωνιζόμεθα εντός του εδάφους της αιωνίας ημών πατρίδος, υμνούμεν και δοξάζομεν τον προστάτην ημών και φιλεύσπλαχνον Θεόν, ο οποίος έσωσεν υμάς τον μέγαν Φύρερ της Γερμανίας και ολοκλήρου της Ευρώπης από τους όνυχας των κακών και πονηρών δαιμόνων, οι οποίοι ηθέλησαν να σας δολοφονήσουν. Επί τη ευκαιρία της διασώσεως σας εκφράζομεν προς υμάς τα αδελφικά μας αισθήματα.
Οι αρχηγοί του ΕΕΣ Κισά-Μπατζάκ (Κυριάκος Παπαδόπουλος) Μιχαήλ Αγάς (Μιχαήλ Παπαδόπουλος)
- Εφημερίδα «Νέα Ευρώπη» Θεσσαλονίκης, 25-7-1944: Η δράσις του ΕΕΣ Από πολλού χρόνου σκοπός του Εθνικού Ελληνικού Στρατού μας υπήρξεν η εκκαθάρισις του ορεινού συγκροτήματος του Βερμίου, επί του οποίου ήσαν εγκατεστημέναι πλείσται κομμουνιστικαί συμμορίαι και εκτελεστικά αποσπάσματα του ΕΛΑΣ και ΕΑΜ, τα οποία τμήματα εκείθεν εξορμούντα προσέβαλλον εκάστοτε τα χωρία τα ευρισκόμενα γύρωθεν του Βερμίου. Κατόπιν των ανωτέρω απεφασίσθη όπως, τη συμπράξει του γερμανικού στρατού, ενεργηθή επιχείρησις κατά των συμμοριών αυτών. Την 22αν Απριλίου ε.έ. τμήματα γερμανικού στρατού των Ες-Ες μετά τμημάτων του ΕΕΣ, μεθοδικώς ενεργήσαντα, κατώρθωσαν να σχηματίσουν κλοιόν πέριξ του ορεινού όγκου του Βερμίου.
- Εφημερίδα «Πατρίς» Κοζάνης, 21-5-1944: Την 8ην Μαΐου ε.έ. διερχόμενος ο αρχηγός (σ.σ. Μιχάλης Παπαδόπουλος) εκ Βεροίας μετά του στρατού και του επιτελείου του, εστάθμευσεν εις την πόλιν αυτήν και ωμίλησεν εις ογκωδεστάτην συγκέντρωσιν. Πλαισιούμενος ο αρχηγός μας από τον σεβασμιώτατον Μητροπολίτη Βεροίας, τον αρχηγόν των γερμανικών δυνάμεων των Ες-Ες και απείρων εθνικών παραγόντων, ωμίλησεν εμπρός εις μίαν ανθρωποθάλασσαν Βεροιωτών δηλώσας το φως της αλήθειας...
«Το Οδοιπορικό του Βασίλη», Βασίλης Κ. Μπουφίδης, Αθήνα 2006, σελ. 124-126
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου